Category Archives: Cinema – TV
Πίσω από τις κουρτίνες του «Ποιος θέλει να γίνει εκατομμυριούχος» (ΒΙΝΤΕΟ)
Ο κόσμος της τηλεόρασης μπορεί να είναι λαμπερός και να φαίνεται μαγικός, αλλά από πίσω του κρύβονται πολλές εργατοώρες από ανθρώπους που ξημεροβραδιάζονται στα στούντιο με ένα σάντουιτς και πολύ άγχος! Η εμπειρία για έναν παίκτη τηλεπαιχνιδιών είναι διασκεδαστική (όχι πάντα, ενίοτε ψυχοφθόρα και κουραστική…), αλλά πρέπει να βλέπουμε και πίσω από τις κουρτίνες, όλους αυτούς τους ανθρώπους της παραγωγής, από τον υπεύθυνο casting και την μακιγιέζ μέχρι τον τηλεπαρουσιαστή και τον μοντέρ, που μοχθούν για ένα τηλεοπτικό αποτέλεσμα που όλοι εμείς απολαμβάνουμε αραχτοί από τον καναπέ μας. Η συμμετοχή μου στο «Ποιος θέλει να γίνει εκατομμυριούχος» ήταν μια ξεχωριστή εμπειρία, όχι μόνο για το κέρδος, αλλά για όλο το ταξίδι.
Casting
Από το να δηλώσεις συμμετοχή στο «Ποιος θέλει να γίνει εκατομμυριούχος» μέχρι τελικά να κάτσεις στην καρέκλα απέναντι στον Γρηγόρη Αρναούτογλου, είναι μια «Οδύσσεια». Ο λόγος είναι απλός: Οι αιτήσεις είναι καθημερινά εκατοντάδες και όχι από τους γνωστούς τηλεπαιχνιδάδες και κλασικούς «παίκτες» που τους αρέσουν τα τηλεπαιχνίδια γνώσης και ρισκάρουν, αλλά -δυστυχώς για την παρούσα οικονομικοκοινωνική κατάσταση- από χιλιάδες βιοπαλαιστές που θέλουν να παίξουν στον «Εκατομμυριούχο» μόνο και μόνο για να πάρουν ένα 500άρικο, να πληρώσουν έναν λογαριασμό και να φύγουν… Δεν υπάρχει τζόγος δηλαδή, καθώς η πλειονότητα των παικτών είναι φοβισμένοι και πηγαίνουν για τα σίγουρα και τα λίγα. Ο βασικός λόγος που κατάφερα να παίξω, πριν ξεκινήσει η… πλημμυρίδα, είναι επειδή έκανα την αίτηση εγκαίρως, πριν ακόμη αρχίσει να προβάλλεται το τηλεπαιχνίδι στον ΑΝΤ1.
Για όσους λοιπόν τελικά επιλεγούν μέσα από τις εκατοντάδες αιτήσεις, θα τους περιμένουν οι υπεύθυνες του casting Μιράντα και Σταυρούλα. Σε πρώτη φάση θα απαντήσετε ένα τεστάκι 14 ερωτήσεων με multiple choice, ακριβώς στο ίδιο format με το τηλεπαιχνίδι. Κανείς φυσικά δεν απαντάει σωστά και στις 14 ερωτήσεις, αλλά από αυτό το γραπτό τεστ παίρνει η παραγωγή μια ιδέα για το επίπεδο γνώσεων κάθε παίχτη. Προφανώς δεν θέλουν παντελώς άσχετους παίχτες που θα χάσουν π.χ. στην 3η ή στην 4η ερώτηση, γιατί τότε θα πάει στράφι το γύρισμα. Το καλό επεισόδιο είναι αυτό που έχει παίχτες με γνώση, που μιλάνε στην κάμερα και δεν φοβούνται να ρισκάρουν.
Εκεί έρχεται το δεύτερο μέρος του Casting που είναι ένα ολιγόλεπτο βίντεο για να δει η παραγωγή κατά πόσο «γράφει» κάθε υποψήφιος παίκτης στην κάμερα και πόσο επικοινωνιακός είναι. Το εν λόγω τηλεπαιχνίδι δεν είναι «Πανελλήνιες» για να δίνει ο παίκτης ξερές απαντήσεις, δίχως να επικοινωνεί με τον Γρηγόρη Αρναούτογλου. Θέλουν παίκτες επικοινωνιακούς, ευχάριστους και ομιλητικούς.
Εφόσον περάσετε το Casting και σας καλέσουν να παίξετε, αυτό δεν σημαίνει ότι η περιπέτεια μέχρι να κάτσετε στην καρέκλα του «Εκατομμυριούχου» έχει τελειώσει. Η παραγωγή καλεί 2 έως 3 γκρουπ παικτών για τα 4 γυρίσματα που πραγματοποιούνται κάθε Πέμπτη και Παρασκευή. Το να σας καλέσουν για γύρισμα, δεν σημαίνει ότι θα παίξετε σίγουρα. Σε άλλα γυρίσματα υπάρχει γρήγορη ροή, καθώς οι παίκτες χάνουν γρήγορα, ενώ υπάρχουν γυρίσματα που κάποιοι παίκτες προχωράνε μακριά ή χρονοτριβούν πολύ μέχρι να αποφασίσουν και τελικά τελειώνουν τα γυρίσματα με μερικούς παίκτες να γυρνούν από τα «Studio K» άπραγοι, καθώς δεν προλαβαίνουν να παίξουν! Τουλάχιστον, όμως, όταν τους καλούν για δεύτερη φορά μπαίνουν σε μια σχετική προτεραιότητα και τελικά καταφέρνουν να παίξουν.
Σημειώνω πως εγώ κατάφερα να παίξω την δεύτερη φορά που με κάλεσαν, καθώς την πρώτη φορά που πήγα με «βοήθεια τηλεφώνου» τον φίλο Θοδωρή, δεν πρόλαβα να παίξω. Ξαναπήγα μετά από 3 σχεδόν εβδομάδες με την βοήθεια της Αναστασίας, που ήταν τελικά και τυχερή.
Διαγωνιστικό μέρος
Οι ερωτήσεις ήταν σχετικά εύκολες ή τελικά εμένα μου φάνηκαν έτσι, γιατί τις ήξερα. Στην ερώτηση με την πισίνα ολυμπιακών διαστάσεων, αν δεν είχα βοήθεια, θα απαντούσα κατευθείαν την σωστή απάντηση (50 μέτρα), αλλά αν δεν είσαι σίγουρος, δεν ρισκάρεις να χάσεις και να φύγεις από την τρίτη ερώτηση.
Το πραγματικό παιχνίδι έγινε στην ερώτηση των 5000 ευρώ για την ευρεσιτεχνία του Όουεν Μακ Λάρεν. Ενώ στην αρχή δεν ήθελα να παίξω και να φύγω με τα 4000 ευρώ, τελικά με την ανάλυση της ερώτησης, βρήκα το θάρρος, καθώς θεώρησα πολύ πιθανό να έχω απαντήσει σωστά. Κι ευτυχώς μου βγήκε το ρίσκο!!!
Τώρα για την απαγόρευση οδήγησης στους παίκτες του Σούμο τι να πω; Η ερώτηση μου φάνηκε παντελώς ανόητη και τελικά έδωσα μιαν απάντηση με βάση την στατιστική, καθώς δεν είχε δοθεί μέχρι εκείνο το σημείο ως σωστή απάντηση το «Δ». Επιπλέον, έδωσα μια σχετικά «τρελή» απάντηση, γιατί κάτι τέτοιο περίμενα στην 11η ερώτηση. Αν μου είχε δοθεί αυτή η ερώτηση πολύ νωρίτερα, θα σκεφτόμουν πιο ορθολογικά και ίσως τελικά να απαντούσα το αυτονόητο που είναι αυτοκίνητο. Αλλά τελικά μέχρι εκεί ήταν η ικανότητα και η τύχη μου.
Η ερώτηση που κόπηκε στο μοντάζ!!!
Κατά την διάρκεια του παιχνιδιού και στην ερώτηση για τα 500 ευρώ συνέβη κάτι πρωτόγνωρο, που φυσικά δεν παίχτηκε στην τηλεόραση, αλλά το βιώσαμε όλοι εμείς που είμαστε παρόντες στο -παγωμένο από τα air condition- πλατώ του «Studio K». Η ερώτηση ήταν η εξής: Από πού δεν βγάζει η μέλισσα μέλι; Α. Κάστανο Β. Θυμάρι Γ. Βαμβάκι Δ. Ρίγανη. Όπως εξήγησα στον Γρηγόρη πηγαίνω λαϊκή και αγοράζω μέλι από εκεί και ξέρω καλά για το μέλι από Κάστανο και Θυμάρι. Η Ρίγανη επίσης είναι συγγενές με το Θυμάρι, άρα το θεώρησα πολύ λογικό να υπάρχει μέλι από Ρίγανη και έτσι απάντησα το «Γ» πως δεν υπάρχει μέλι από βαμβάκι δηλαδή. Ο Αρναούτογλου «κλείδωσε» την απάντηση και όλοι περιμέναμε το αποτέλεσμα. Εκείνη την στιγμή αντιλαμβάνομαι μια ανησυχία στο πλατώ από τον Floor manager, η σωστή απάντηση δεν δίνεται και τελικά ακούγεται από το Control Room πως κόλλησε ο υπολογιστής!!! Καθήμενος, λοιπόν, σε… αναμμένα κάρβουνα μετά από 2 λεπτά ανακοινώνεται από το Control Room πως η ερώτηση αποσύρεται, καθώς ο βοηθός αρχισυντάκτη ανακάλυψε τελευταία στιγμή πως και οι 4 απαντήσεις είναι σωστές!!! Πρωτοφανές… Έτσι τελικά αποσύρθηκε η ερώτηση και μετά ήρθε η «Μπουγιαμπέσα», την οποία απάντησα πολύ εύκολα και προχώρησα παρακάτω.
Βοήθειες από χρυσάφι
Οι βοήθειες που πήρα ήταν καθοριστικές και όπως μου παραδέχτηκε και ο Γρηγόρης Αρναούτογλου, έκανα την καλύτερη διαχείριση βοηθειών. Το «κοινό» το πήρα εκεί που δεν ήμουν σίγουρος και η απάντησή τους ήταν καθοριστική για να προχωρήσω. Αν ζητούσα την βοήθεια του κοινού στην «Silicon Valley» ή «στο θεατρικό έργο του Σαίξπηρ» μπορεί και να απαντούσαν λάθος. Γενικά, δεν έχω και πολύ εμπιστοσύνη στην κοινή γνώμη…
Το 50-50 με ξελάσπωσε, γιατί μου έδιωξε έναν παντελώς λάθος συλλογισμό. Θυμόμουν την ταινία «The Internship» με τους Vince Vaughn και Owen Wilson που πήγαν στα κεντρικά της Google στο Mountain View στην Καλιφόρνια. Ούτε καν στο Λος Άντζελες… Δεν πήγαν στην Silicon Valley που είναι τελικά στο San Francisco. Ευτυχώς το 50-50 μου έδιωξε το Λος Άντζελες και κατάφερα να προχωρήσω. Είχα ως μοτίβο, όταν δεν ξέρω κάτι ή να ζητάω βοήθεια ή τελικά να σταματήσω και αυτό με δικαίωσε.
Για την «βοήθεια του τηλεφώνου» και την Αναστασία ό,τι και να γράψω είναι λίγο, καθώς η παρέμβασή της πραγματικά έγραψε ιστορία ως η ταχύτατη και σωστή βέβαια απάντηση που δόθηκε ποτέ. Πριν καν συμπληρωθούν 5 δευτερόλεπτα από την εκφώνηση (δίχως περιττές χαιρετούρες του τύπου «Γεια σου Αναστασία» κτλπ λες και δεν γνωριζόμαστε…) η Αναστασία έφερε… τρικυμία στο πλατώ και με οδήγησε με ασφάλεια στα 4.000 ευρώ. Στο μόνο που… βοήθησα εγώ, ήταν στο γεγονός το ότι την επέλεξα να μου δώσει βοήθεια σε κάτι που ήμουν σίγουρος πως το γνώριζε. Και τελικά δικαιώθηκα!
Επίλογος
Για να ολοκληρώσω, η εμπειρία μου από το παιχνίδι ήταν άκρως διασκεδαστική και αυτό δεν το λέω λόγω του κέρδους, αλλά από το παιχνίδι που ειλικρινά το απόλαυσα. Ο Γρηγόρης Αρναούτογλου είναι πράγματι ένας χαρισματικός τηλεπαρουσιαστής που σε κάνει να νιώθεις πολύ οικεία λες και παίζεις από τον καναπέ του σπιτιού σου. Πάει λοιπόν και αυτή η πρόκληση και ετοιμαζόμαστε για την επόμενη!!!
Και ποιος δεν θέλει να γίνει εκατομμυριούχος; (teaser)
Την Πέμπτη 16 και την Παρασκευή 17 Ιουνίου το «Ποιος θέλει να γίνει εκατομμυριούχος» με τον Γρηγόρη Αρναούτογλου θα προβάλλει δύο ξεχωριστά επεισόδια.
Και αυτό δεν το λέω, επειδή θα προβληθεί η συμμετοχή μου στο παιχνίδι, αλλά επειδή όπως θα διαπιστώσετε και ιδίοις όμμασι τα επεισόδια έχουν πολλές ατάκες, χιούμορ, σασπένς και ανατροπές.
Είναι με λίγα λόγια καλό τηλεοπτικό προϊόν που θα πρότεινα σε οποιονδήποτε να το παρακολουθήσει, ανεξάρτητα από την συμμετοχή μου σε αυτά.
Καλή τηλεθέαση λοιπόν και όταν προβληθούν και ανεβάσω το βίντεο της προβολής και τα αποκαλυπτικά σχόλιά μου για την εμπειρία μου από το δημοφιλές τηλεπαιχνίδι, θα περιλαμβάνω και αρκετά «ντε σου» που θα προκαλέσουν έκπληξη…
Η συνέχεια επί της μικρής οθόνης και στο zoubosteo.wordpress.com
Arigato Smaragda!
Το νέο τηλεπαιχνίδι του Mega TV «1 εκατομμύριο γιεν» με την συμπαθέστατη Σμαράγδα Καρύδη είναι διασκεδαστικό για να το βλέπεις, αλλά αγωνιώδες, όταν συμμετέχεις.
Μπορεί να φαίνεται εύκολο με απλές ερωτήσεις και την δυνατότητα επιλογής ανάμεσα σε 4 απαντήσεις, αλλά το χρονικό περιθώριο των 5 δευτερολέπτων το κάνει πραγματικά συναρπαστικό.
Το ξεκίνημα μου ήταν νωθρό και άδοξο, καθώς την πρώτη αγωνιστική ημέρα έχασα… από τα αποδυτήρια. Με αυτογκόλ στην πρώτη μόλις ερώτηση του παιχνιδιού και την πιο γρήγορη λάθος απάντηση δεν μπόρεσα να αποτινάξω το -16.000 γιεν ούτε με τις επόμενες 4 σωστές απαντήσεις. Το πάθημα όμως έγινε μάθημα…
Την επόμενη ημέρα ήμουν πιο προσεκτικός και με κάποιες σωστές και συνάμα γρήγορες απαντήσεις κατάφερα να μείνω ζωντανός μέχρι τον τρίτο γύρο. Ούτε αυτό όμως ήταν αρκετό για την νίκη. Πέρα από την ικανότητα, την γνώση και την ψυχραιμία χρειάζεται και τύχη, η οποία τελικά μου χαμογέλασε την τρίτη αγωνιστική ημέρα.
Η τρίτη αγωνιστική ημέρα ήταν τελικά και η φαρμακερή, καθώς κατάφερα να φτάσω μέχρι τον τελικό και να νικήσω. Απέναντί μου είχα ένα ικανότατο αντίπαλο, τον Γρηγόρη, έναν γνήσιο winner τηλεπαιχνιδά.
Σημείωση: Οι τηλεπαιχνιδάδες είναι μια συγκεκριμένη «φυλή» παικτών (τους οποίους υπολογίζω γύρω στα 200 – 300 άτομα σε όλη την Αθήνα) που δεν συμμετέχουν σε ένα μόνο τηλεπαιχνίδι, αλλά είναι γυρολόγοι και παίζουν σε 1 με 2 τηλεπαιχνίδια κάθε χρόνο. Ο γνήσιος τηλεπαιχνιδάς δεν παίζει σε ένα μόνο παιχνίδι και ένας από αυτούς είμαι κι εγώ!
Απέναντι στον Γρηγόρη λοιπόν, έναν πολύ δυνατό αντίπαλο κατάφερα να διατηρήσω την νίκη με ψυχραιμία, τύχη και ολίγον τακτική, καθώς στις τελευταίες ερωτήσεις δεν ρίσκαρα να ήμουν ο πιο γρήγορος, αλλά να απαντήσω σωστά και να διατηρήσω το προβάδισμα. Και τελικά τα κατάφερα! Τι αποκόμισα λοιπόν από το «1 εκατομμύριο γιεν» πέρα από το χαμόγελο της Σμαράγδας και μια διασκεδαστική ανταγωνιστική εμπειρία; 342.000 γιεν!
Arigato Smaragda…
Στους λοβοτομημένους βασιλεύουν οι τυφλοί!
Σήμερα το πρωί είδα στον δρόμο ένα ζευγάρι τυφλών να περπατούν αγκαλιασμένοι και να αφουγκράζονται το πεζοδρόμιο με το μπαστούνι τους. Ο νεαρός άντρας και το κορίτσι με τα σοβαρά προβλήματα όρασης κρατιόντουσαν από το χέρι με ένα πλατύ χαμόγελο ζωγραφισμένο στα χείλη, καθώς ο ήλιος φώτιζε τα λαμπερά τους πρόσωπα. Ήταν ευτυχισμένοι, γιατί χθες δεν είδαν Big Brother.
Η παροιμία λέει «στους τυφλούς βασιλεύει ο μονόφθαλμος«, στην σημερινή κοινωνία όμως των άμορφων μαζών και των πνευματικά ευνουχισμένων και λοβοτημένων βασιλεύουν οι τυφλοί.
Αυτό το παράδοξο είναι η θλιβερή σύγχρονη πραγματικότητα σαν να έχει βγει από την ταινία του Κωνσταντάρα «κρίμα το μπόι σου», όπου ο συμπαθής Λάμπρος έλεγε στους συγκρατούμενους του που παρέμεναν στην φυλακή: «Αχ, βρε τυχεροί«!
Το ίδιο θα πρέπει να αναφωνεί και κάθε νοήμων άνθρωπος για την κατάντια της τηλεόρασης, του ΣΚΑΪ, των social media, της κοινωνίας, των ανθρώπων γενικότερα.
Γιατί η ευθύνη στο συγκεκριμένο ατόπημα (που δεν χρειάζεται να επανάλαβουμε, όλοι αντιλαμβανόμαστε για τι μιλάμε…) δεν εντοπίζεται μόνο στον κάφρο παίχτη, αλλά στους εκτρωματικούς συμπαίκτες, την αδίστακτη παραγωγή, το ΕΣΡ, την κυβέρνηση, την αντιπολίτευση, τα social media, τους followers, τους τηλεθεατές, τους ακροατές, τους ματάκηδες, τους κρίνοντες, ΟΛΟΥΣ!
Όλους αυτούς και όλους εμάς βαραίνει η ευθύνη που το τέρας ταΐστηκε, μεγάλωσε, γιγαντώθηκε και η ασχήμια του πια δεν μας προκαλεί αποστροφή, γιατί μας μοιάζει.
Τυχεροί λοιπόν οι τυφλοί, γιατί αυτοί απλά δεν βλέπουν. Δεν είναι σαν κι εμάς που είμεθα… τυφλοί τά τ᾽ ὦτα τόν τε νοῦν τά τ᾽ ὄμματ᾽!
Διαβάστε επίσης: Μπράβο στον ΣΚΑΪ, εσύ γελάς με τον BiG BROTHER και ο Acun με σένα!
Ήρθες να μας τα πάρεις ρε ψαρά; (ΒΙΝΤΕΟ)
Πριν συνεχίσω, να σημειώσω ότι εκείνη την ημέρα η Θεά Τύχη μου δώρισε απλόχερα την εύνοια της και όσο καλός και ικανός και αν είσαι, χωρίς τύχη δεν πας πουθενά.
Αναμένοντας να μπούμε στο στούντιο για να παίξουμε και παρακολουθώντας τους προηγούμενους παίκτες, είδαμε ότι το τζάκποτ είχε φτάσει τα 6000 χιλιάρικα. Ο προηγούμενος παίκτης έχασε στον τελικό και επομένως η μπάνκα εκτινάχτηκε στα 7189 ευρώ!
Τότε ξύπνησε ο «Αντρέας» μέσα μου, ο μυθικός ήρωας από την μικρού μήκους ταινία του Οικονομίδη «ΟΛΑ ΓΙΑ ΟΛΑ«.
Η επιθυμία μου να τινάξω την μπάνκα ήταν πια ακόρεστη και αυτό μου έδωσε την ώθηση να παίξω το παιχνίδι με το μαχαίρι στα δόντια. Μην σας ξεγελάει το χαλαρό μου ύφος. Το αγωνιστικό στρες και οι καρδιακοί παλμοί χτύπησαν κόκκινο και αυτό ήταν το κατάλληλο ντοπάρισμα για να φτάσω μέχρι τέλους.
Στην τελευταία ερώτηση η συγκέντρωσή μου ήταν μνημειώδης, η Rihanna day στα Barbados γιορτάζεται στις 22 Φεβρουαρίου, τα πρώτα 7189 € μπήκαν τσέπη και η ιστορία είχε πια γραφτεί! ΘΡΙΑΜΒΟΣ με το καλημέρα.
Στο δεύτερο παιχνίδι η τακτική νίκησε την ορμή και τον ενθουσιασμό και επέλεξα να βάλω τις μηχανές στο ρελαντί. Στην τελευταία ερώτηση του βασικού παιχνιδιού δεν έπαιξα (προκλητικά…) για να κρατήσω δυνάμεις για το τέλος.
Ένα γεγονός που ίσως ανάγκασε τους παραγωγούς του τηλεπαιχνιδιού να αλλάξουν τους κανόνες την επόμενη μέρα και να εισάγουν την «χρυσή ερώτηση», ώστε να εξαναγκάσουν τον προπορευόμενο να παίζει μέχρι τέλους. Στην ερώτηση του τελικού χάθηκα και επέλεξα για δεύτερη συνεχόμενη φορά να κάνω «break». Την επόμενη μέρα θα επέστρεφα δριμύτερος…
Την τρίτη ημέρα η αυτοπεποίθηση μου (πράγμα απαραίτητο στον ανταγωνισμό) ξεχείλιζε και όσο και να βρέθηκα ξανά πίσω, βρήκα τον τρόπο να επανακάμψω και να φτάσω πάλι μέχρι τον τελικό. Οι πολλές πληροφορίες, με τις οποίες με βομβάρδισε ο Κουρής, δεν στάθηκαν ικανές να με μπερδέψουν και για μια ακόμη φορά άδειασα την μπάνκα. Η τριλογία του κέρδους ολοκληρώθηκε.
Τελικά δεν κατάφερα να ξεπεράσω τα 10.000 ευρώ, αλλά ας μην είμαστε αχάριστοι τα 9689 ευρώ είναι πολλά λεφτά (χωρίς να υπολογίζουμε την μείωση του φόρου…). Στο τέταρτο παιχνίδι ήμουν κουρασμένος, βιαστικός, υπερφίαλος, απρόσεχτος και τελικά άτυχος. Λίγο πριν το τέλος κατάφερα να ανέβω στην δεύτερη θέση και αν ήμουν λίγο πιο προσεκτικός στην εκφώνηση, θα κατάφερνα να φτάσω τουλάχιστον στην «χρυσή ερώτηση».
Με έφαγε τελικά η υπερβολική σιγουριά και το κρίμα ήταν ότι γνώριζα τις απαντήσεις και στην «χρυσή ερώτηση» και στον τελικό, αλλά αυτό πια δεν μπορώ να το αποδείξω. Έχασα, έφυγα και το τέλος ήταν άδοξο…
Η εμπειρία όμως ήταν ανεπανάληπτη, η συγκυρία μοναδική και δίνω υπόσχεση ότι την επόμενη φορά θα πάω μέχρι τέλους. Μέχρι να στολίσουν την ρουλέτα με πλερέζα!
Άσμα ασμάτων η Γιουροβιζιονική επιστροφή του Will Ferrel
Ο Αμερικανός κωμικός Will Ferrel είναι από τους αγαπημένους μου ηθοποιούς, καθώς παρόλο που έχει μια στερεότυπη μανιέρα στις κωμικές του ερμηνείες, δεν σταματά να είναι πηγαίος και αυθόρμητος.
Ο κορυφαίος του ρόλος για μένα ήταν στο «Stranger than fiction», επειδή, όπως κι ο Jim Carrey στο Truman show, στην ταινία που δεν έκανε φαρσοκωμωδία, αλλά έναν δραματικό ρόλο, ξεπέρασε τον εαυτό του!
Ο Will Ferrel ξέπεσε με το «Holmes & Watson» σε μια ταινία κάτω του μετρίου με χείριστο χιούμορ και παγωμένα προβλέψιμα αστεία.
Καμιά σχέση δηλαδή με το «Elf», το «The campaign», το «Blades of Glory» και το κορυφαίο «Anchorman».
Η επιστροφή του όμως στο Netflix με το «Eurovision Song Contest: The Story of Fire Saga» ήταν επική!
Για όσους λατρεύουν την Eurovision και γουστάρουν τον Will Ferrel, επιβάλλεται να δουν το Fire Saga!
Μπράβο στον ΣΚΑΪ, εσύ γελάς με τον BiG BROTHER και ο Acun με σένα!
Γράφτηκε σε έναν τοίχο στην Σεβαστείας στα Ιλίσσια και 20 χρόνια μετά παραμένει πιο επίκαιρο από ποτέ. «Μπράβο στον ΑΝΤ1, εσύ γελάς με τον Big Brother και ο Κυριακού με σένα«. Το μόνο που άλλαξε είναι το κανάλι προβολής και ο παραγωγός που έγινε… τούρκος.
Το αποτέλεσμα και η ουσία του τηλεσκουπιδιού της Endemol παραμένει φυσικά η ίδια: η αποθέωση της ανοησίας, της βαρετής καθημερινότητας, της κατινιάς, του κουτσομπολιού και της αισχρής κλειδαρότρυπας.
Φυσικά και το επετειακό Big Brother στον ΣΚΑΪ, που θα ξεκινήσει την νέα χρονιά, θα έχει τηλεθέαση, εφάμιλλη ίσως του προπερυσινού Survivor. Μάντης δεν είμαι, αλλά αν ξέρεις το τηλεοπτικό κοινό και την ψυχοσύνθεσή του, είναι εύκολο να προβλέψεις τις τάσεις.
Την καλύτερη κριτική για την σαβούρα του πρώτου Big Brother την είχε κάνει με μεγάλη δόση χιούμορ και ειρωνείας ο αξεπέραστος Γιώργος Μητσικώστας, ο οποίος τραγουδούσε τότε: «…και ο Τσάκας θα σπουδάσει Νομική από το κοτέτσι»!
Αυτή η ατάκα του μεγάλου Έλληνα κωμικού και μίμου, μαζί με το παραπάνω σύνθημα, είναι νομίζω όσα χρειάζεται να ξέρει κανείς για το νέο τηλεσκουπίδι του 2020. Εξάλλου όπως λένε και οι διαχρονικοί στίχοι του «Sound of silence»:
…The words of the prophets are written on the subway walls and tenement halls and whispered in the sounds of silence!
Θοδωρής ο… Δίκαιος! ΒΙΝΤΕΟ
Ο Φώτης Σεργουλόπουλος είναι ένας προσιτός, ευχάριστος και φιλικός παρουσιαστής που δεν υποκρίνεται μπροστά από την κάμερα. Είναι ο ίδιος και με σβηστά τα φώτα…
Το παιχνίδι είναι έξυπνο, απαιτεί γνώσεις και στρατηγική και όλα κρίνονται στον τελευταίο γύρο, κατά πόσο μπορούν οι παίκτες να αφήσουν πίσω τον εγωισμό και την πλεονεξία τους να να προτάξουν την δικαιοσύνη για μια δίκαιη μοιρασιά.
Προσωπικά, όπως δηλώνω και στο τέλος του παιχνιδιού, είχα σκοπό αν δεν γινόταν δίκαιη μοιρασιά να αφήσω τα κερδισμένα ποσά να μηδενιστούν. Εξάλλου για το παιχνίδι πήγα και με… 300 ή 2000 ευρώ κανείς δεν σώθηκε.
Αφού η συμμετοχή μου στην νίκη ήταν ελάχιστη, σκοπίμως διάλεξα το μικρότερο μερίδιο και πίεσα τους συμπαίκτες μου για μια γρήγορη απόφαση, ώστε να βγει κάποιο αξιόλογο κέρδος.
Μπορεί να μην σωθήκαμε, αλλά τουλάχιστον… δικαιωθήκαμε!
Έξεστι Λιάγκα ασχημονείν
Αηδία, σιχασιά και αποτροπιασμός είναι δυστυχώς οι ηπιότεροι χαρακτηρισμοί με τους οποίους μπορεί κανείς να περιγράψει την εμετική αναπαράσταση και διακωμώδηση μιας αισχρής σεξουαλικής παρενόχλησης φοιτήτριας στο ΑΠΘ από την χαμηλού επιπέδου εκπομπή του Λιάγκα.
Προφανώς για τον… τολμηρό κ. Λιάγκα και τους συνδαιτημόνες του είναι αστείο ένα κορίτσι να παρενοχλείται από έναν ανώμαλο στην Βιβλιοθήκη του ΑΠΘ. Αν έβαζαν στην θέση του κοριτσιού την μητέρα, την κόρη ή ακόμα και τον ίδιο τους τον εαυτό θα ήταν τόσο διασκεδαστικό;
Φυσικά και δεν θα αναπαράγω το βίντεο της ντροπής, έχουν και τα στομάχια όρια αντοχής και όπως πληροφορούμαι σύντομα το ΕΣΡ θα επιβάλλει μια βαριά καμπάνα στην εκπομπή.
Είναι κρίμα όμως για την Κατερίνα Γκαγκάκη, την οποία έχω γνωρίσει και τρέφω μεγάλη εκτίμηση, να συμμετέχει σε αυτό το ατυχέστατο και εμετικό σκηνικό. Κρίμα επίσης και για την Ελένη Τσολάκη να γελάει με μια σεξουαλική παρενόχληση. Κρίμα τέλος και για τον floor manager Στέλιο να ξεφεύγει και να συμμετέχει σε κάτι τόσο αηδιαστικό. Ο Λιάγκας δεν μας εκπλήσσει, έξεστι Κλαζομενίοις ασχημονείν!
Once upon a time… ο Ταραντίνο άξιζε!
(Spoiler Alert). Μετά την παρακολούθηση του «Once Upon a Time… in Hollywood» είναι πια επίσημο: o Quentin Tarantino τα παράτησε! Η τελευταία καλή του ταινία ήταν το «Deathproof» το 2007. Από τότε ακολουθεί μια καθοδική πορεία με βαρετές ταινίες όπως το «Inglourious Basterds», το «Django Unchained» και το «The Hateful Eight» με το «Once Upon a Time… in Hollywood» να πιάνει στην κυριολεξία πάτο!
Βάζω έναν αστερίσκο στο «Django Unchained» ως μια αναλαμπή, αλλά σε κανένα σημείο δεν μπορεί να αγγίξει τα αριστουργήματα «Reservoir Dogs», «Pulp Fiction», «From Dusk till Dawn» και το αξεπέραστο «Kill Bill».
Στο Once Upon a Time… in Hollywood ο Ταραντίνο ανακυκλώνει μοτίβα από προηγούμενες ταινίες, όπως η σκηνή με το φλογοβόλο που θυμίζει πολύ «Inglourious Basterds». Εξαίρεση αποτελεί η σκηνή με τον καουμπόυ Michael Madsen, το οποίο είναι tribute στο «Kill Bill 2».
Κατά τα άλλα η ταινία είναι αργή, παντελώς αδιάφορη, άνευρη και χωρίς σασπένς, το άκρως αντίθετο, δηλαδή, με ό,τι μας έχει συνηθίσει ο Ταραντίνο. Επιχειρεί να δώσει μια ατμόσφαιρα της εποχής με πολλές μουσικές και αργά σταθερά πλάνα, αλλά και αυτά από ένα σημείο και πέρα γίνονται αφόρητα βαρετά.
Για ακόμη μια φορά παρα… βιάζει την ιστορία: στο «Inglourious Basterds» καίει όλη την αφρόκρεμα του Τρίτου Ράιχ μαζί με τον Χίτλερ και τώρα σώζει την γυναίκα του Ρομάν Πολάνσκι, Sharon Tate και το αγέννητο μωρό της από τους μανιακούς χίπιδες του Τσαρς Μάνσον, βάζοντας τον Μπραντ Πιτ να τους ξεπατώσει!
Ίσως για τους Αμερικανούς η ταινία να είναι πιο ενδιαφέρουσα λόγω των ιστορικών αναφορών σε πρόσωπα της εποχής, αλλά δεν νομίζω αυτό να κάνει την διαφορά. Για το παγκόσμιο κοινό η ταινία είναι μια πατάτα!
Δεν χρειάζονται οι γνώμες των κριτικών και των ειδημόνων για να μας πείσουν αν μια ταινία είναι καλή ή όχι. Είναι ξεκάθαρο πως οι καλές κριτικές γίνονται για εμπορικούς λόγους, καθαρά για προώθηση. Το κοινό που λάτρεψε τον Ταραντίνο ξέρει καλύτερα: o Κουέντιν έχει βαρεθεί, ανακυκλώνεται και είναι προβλέψιμος. Εν ολίγοις τα παράτησε και μας μεταφέρει αυτήν την βαρεμάρα στην μεγάλη οθόνη.
Πολλοί θα συμφωνήσουν μαζί μου πως η ταινία που διαδραματιζόταν μέσα στο «Once Upon a Time… in Hollywood», το γουέστερν του Ρικ Ντάλτον, ήταν πιο ενδιαφέρουσα από την ταινία που βλέπαμε.
ΥΓ. Η σκηνή με τον Μπρους Λι πάντως είχε πλάκα!
Zoo Boss News 