Ελλάς, πεθαίνω για σένα!

Αυτό ίσως να είναι και το μικρότερο σχόλιο που έχω κάνει στον φιλόξενο ιστότοπο ιδεών «Μεσόγειος», αλλά μπροστά στον θάνατο τα λόγια οφείλουν να είναι λιγοστά και η περισυλλογή περισσή. Με βαθιά θλίψη και πλήρη κατανόηση του τι συμβαίνει γύρω μου συνειδητοποιώ πως οι αυτοκτονίες στην πατρίδα μου συνεχίζονται με αμείωτο ρυθμό. Καθημερινά αυτοκτονεί μεταφορικά, αλλά δυστυχώς και κυριολεκτικά ο πιο αισιόδοξος και περήφανος λαός της οικουμένης. Εκεί μας κατάντησαν οι προδότες του Έθνους.

Και την στιγμή που συνάνθρωποί μας ζητιανεύουν για ένα κομμάτι ψωμί και υψώνουν το πιστόλι στον κρόταφο, αυτοί συνεχίζουν το πανάθλιο πολιτικάντικο παιχνίδι του τρόμου για να μαζέψουν ψηφαλάκια. Η οργή μου έχει στερέψει, αλλά έχει πια εκλογικευτεί. Ξέρω καλά πού είναι η Νέμεσις και η σωτηρία μου μαζί. Ελλάς, πεθαίνω για σένα!

Πνευματικός ταγός 2012, κατά κόσμον Νεκτάριος Ζούμπος

http://www.mesogios.gr/?p=2355

Το κόμμα της ανευθυνότητας

Δεν έχουν περάσει 10 μέρες από τις πρόσφατες εκλογές της 6ης Μαΐου κι οδεύουμε ολοταχώς προς νέες εκλογές στις 17 Ιουνίου. Ζώντας μέσα σε ένα κλίμα αβεβαιότητας κι αστάθειας, την στιγμή που ελληνική κοινωνία στενάζει υπό το βάρος της ανέχειας, της ανεργίας, της ύφεσης και της εγκληματικότητας τα πολιτικά κόμματα αδυνατούν για ακόμη μια φορά να σταθούν στο ύψος των περιστάσεων. Παρ΄όλο που το μήνυμα του ελληνικού λαού ήταν ηχηρό, καταδικάζοντας το εθνοκτόνο και προδοτικό Μνημόνιο και καταφέροντας ένα ηχηρό ράπισμα στα δυο πρώην μεγάλα κόμματα που ευθύνονται για την κατάντια του τόπου, οι πολιτικοί αρχηγοί ΑΝΕΞΑΙΡΕΤΩΣ συνεχίζουν να παίζουν μικροκομματικά πολιτικάντικα παιχνίδια στις πλάτες όλων μας.

Αποδείχθηκε περίτρανα πως η προσπάθεια συγκρότησης κυβέρνησης ήταν τελικά ένα προεκλογικό σόου με στόχο τις νέες εκλογές, προς άγραν ψήφων. Ανεξαρτήτως του τι ψήφισε ο καθένας, όλοι οι πολίτες μοιράζονται την ίδια αγωνία και ήθελαν την συγκρότηση μιας εθνικής κυβέρνησης που θα έβαζε πάλι την χώρα στην τροχιά της σταθερότητας και της ευημερίας. Δυστυχώς, όμως τα πολιτικά κόμματα κωφεύουν στα κελεύσματα της ελληνικής κοινωνίας και τραβούν τον δρόμο του εγωισμού, της απομόνωσης από την κοινωνία και της μικροπολιτικής. Εκτός όλου αυτού του συστήματος λόγω του κομπλεξισμού των υπολοίπων «δημοκρατικών» δυνάμεων και τελευταία από επιλογή παρέμειναν οι Έλληνες εθνικιστές, συνεχίζοντας τον μοναχικό δρόμο του αποκλεισμού, παρ’ όλο που πήραν την στήριξη του 7% του εκλογικού σώματος.
Ειλικρινά στις επόμενες εκλογές το ερώτημα δεν είναι ποιον θα ψηφίσουμε, αλλά ποιον ΔΕΝ θα ψηφίσουμε! Όλοι τους επέλεξαν να τσουβαλιαστούν στο μεγάλο κόμμα της ανευθυνότητας. Οι προφάσεις εν αμαρτία που διάλεξαν για να δικαιολογηθούν στον ελληνικό λαό για το φιάσκο τους είναι επιεικώς γελοίες. Τι σημαίνει δεν μπορούμε να τα βρούμε, όταν η πατρίδα διέρχεται τέτοιο μεγάλο κίνδυνο; Δεν υπάρχουν δηλαδή 4-5 εθνικές θέσεις για την Οικονομία, την Υγεία, την Παιδεία, την Κοινωνία και τα Εθνικά θέματα που μπορούν να συμφωνήσουν; Ποια συμφέροντα υπηρετούν στην τελική; Τα δικά τους ή των Ελλήνων που τους ψήφισε;
Η ερώτηση ρητορική. Όπως φαίνεται μάλλον τα δικά τους συμφέροντα εξυπηρετούν. Κι έτσι όπως το πάνε και στις νέες εκλογές θα γελάσει ο κάθε…. Πικραμένος!

Θεόδωρος – Νεκτάριος Ζούμπος για το Pentapostagma.gr

ΠΗΓΗ: http://www.pentapostagma.gr/2012/05/blog-post_5764.html#ixzz1vDtaKAKf

Μαθήματα «Δημοκρατίας»

Πολλοί το «παίζουν» σοκαρισμένοι από την είσοδο της Χρυσής Αυγής στην Βουλή. Κάνουν σαν να μην βλέπουν τι γίνεται στην ελληνική κοινωνία. Μπορεί βέβαια και πράγματι να μην ξέρουν, καθώς είναι οχυρωμένοι στον μικρόκοσμό τους. Το θέμα όμως είναι πως, παρ’όλη την απομόνωσή της, 440.000 Έλληνες ψήφισαν Χρυσή Αυγή κι είναι πια ένα κόμμα με κοινοβουλευτική εκπροσώπηση. Οι πολιτικοί ηγέτες της χώρας συνεχίζουν να αγνοούν το συγκεκριμένο γεγονός κι είναι δικαίωμα τους.

Ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας όμως που είναι ένας θεσμικός παράγοντας δεν θα’πρεπε να κάνει διαχωρισμούς, καθώς θεωρείται Πρόεδρος όλων των Ελλήνων. Εκτός αν αυτοί που ψήφισαν Χρυσή Αυγή δεν είναι Έλληνες…

Γιατί δεν κλήθηκε ο Νίκος Μιχαλολιάκος στην σύσκεψη των πολιτικών αρχηγών για την προσπάθεια συγκρότησης κυβέρνησης εθνικής ανάγκης; Η Αλέκα Παπαρήγα κλήθηκε και ήταν δικαίωμά της να μην πάει. Ο αρχηγός όμως της Χρυσής Αυγής με ποιο πρόσχημα αποκλείστηκε από τον Κάρολο Παπούλια; Μέχρι και ο Θύμιος Καλαμούκηςαπό την «Ελληνοφρένεια», φανατικός πολέμιος της ιδεολογίας που εκφράζουν οι Εθνικιστές, στηλίτευσε το γεγονός. Τώρα κατάλαβα τι εννοούσε προεκλογικά ο Βενιζέλος ότι ενέχει κίνδυνος «εκφασισμού της κοινωνίας μετά τις εκλογές». Τώρα που μπήκε η Χρυσή Αυγή στην Βουλή όλοι μαζί κι… ο Μιχαλολιάκος χώρια!

Πνευματικός ταγός 2012, κατά κόσμον Νεκτάριος Ζούμπος

http://www.mesogios.gr/?p=2222

Από άκρη σε άκρη

Ο λαός μίλησε και το εκλογικό αποτέλεσμα δεν επιδέχεται και πολλές ερμηνείες. Είναι ξεκάθαρο. Κι όπως πολλοί φίλοι μου έλεγαν πριν την επίσκεψή τους στην κάλπη: «Θα τους στείλουμε στον αγύριστο»! Και τους έστειλαν…

Τα λεγόμενα άκρα ενισχύθηκαν και βρυχώνται, ο παλαιοκομματισμός ή καλύτερα ο παλιοκομματισμός της ΝΔ και ιδιαίτερα του ΠΑΣΟΚ καταβαραθρώθηκε, ενώ η κοινωνία έκανε μια στροφή προς τα αριστερά κι ένα βήμα προς τα άκρα δεξιά. Το μόνο σίγουρο είναι ένα: Εκφοβισμός, μνημόνιο, δημαγωγία και έπεα πτερόεντα… γιοκ! Όσο μας βομβάρδιζαν με το σταθερότητα, εμπιστοσύνη στους μεγάλους, όχι στην Αριστερά, ναι στον Καρατζαφέρη, όχι στην Χρυσή Αυγή, τόσο ήρθε το αποτέλεσμα ανάποδο και στα μούτρα τους.

Μερικοί ανησυχούν για την άνοδο των άκρων. Είτε αυτοί είναι ακροαριστεροί είτε ακροδεξιοί. Προσωπικά πιστεύω πως η άνοδος των άκρων είναι μια υγιής αντίδραση απέναντι στην λαίλαπα του λεγόμενου κέντρου, τους κυρίους με τις γραβάτες και τις γεμάτες τσέπες που εξαθλίωσαν την πατρίδα μας. ‘Ένα εκατομμύριο άνεργοι νέοι και βάλε, φτώχεια, βία, εγκληματικότητα, αδικία, αρρώστιες, γκετοποίηση, ψέμα, μίζα και ρεμούλα αλλά εμείς δεν έπρεπε να ψηφίσουμε με θυμό, αλλά με σύνεση και σοβαρότητα τους Παπα – δήμιους του τόπου, ώστε να είμαστε σταθεροί. Σταθεροί στην σανίδα με την τρόικα να μας μπήγει την σπάθα στην πλάτη και τους καρχαριοτραπεζίτες από κάτω να θωρούν με ανοιχτό το στόμα. Όταν τραβάς από δω κι από κει, το σκοινί κάποια στιγμή σπάει. Και καλύτερα που σπάει, γιατί έτσι όπως το μπερδέψανε, δεν μπορούν να το λύσουν. Η Δημοκρατία μπορεί τελικά να έχει και κάποια αδιέξοδα, η ελληνική κοινωνία όμως δεν έχει. Και έστειλε το μήνυμα της ηχηρό, γιατί τόσο καιρό κάναν πως δεν άκουγαν…

Πνευματικός ταγός 2012, κατά κόσμον Νεκτάριος Ζούμπος

http://www.mesogios.gr/?p=2117