Monthly Archives: Ιανουαρίου 2012
Ο Χριστόδουλος που γνώρισα
Πολλοί άνθρωποι είχαν την τύχη να ζήσουν τον Μακαριστό Αρχιεπίσκοπο από κοντά, αλλά ιδιαίτερα εμείς οι Βολιώτες είχαμε την ευλογία να έχουμε τον Χριστόδουλο μας για χρόνια πνευματικό πατέρα στην Μητρόπολη Δημητριάδος. Τέσσερα χρόνια έχουν περάσει από την αποδημία εις τον Κύριο αυτού του ξεχωριστού μεγάλου Έλληνα κι Ιεράρχη κι η απώλειά του γίνεται κάθε μέρα και πιο αισθητή. Δεν θα μπω στην διαδικασία να αναλύσω πόσα θα είχαν αποφευχθεί και πως θα έμπαινε φρένο στο ξεπούλημα και την κατάντια της πατρίδας, αν ο Εθνάρχης μας ήταν ακόμα ζωντανός. Αυτό, ας το εξετάσει καθένας από μόνος του κι ας προσπαθήσει να βρει την αιτία που έφυγε τόσο πρόωρα ο τελευταίος μεγάλος Έλληνας. Μέχρι τον επόμενο βέβαια, γιατί το έθνος μας πάντα γεννούσε και θα γεννάει ήρωες…Θα αναφερθώ μόνο στον άνθρωπο Χριστόδουλο, αν μου επιτρέπει η ταπεινότητά μου να το πράξω, κάθως σίγουρα πολλοί άλλοι έχουν το δικαιώμα να ομιλούν περισσότερο, αφού τον έζησαν από κοντά. Θέλω, όμως, να καταθέσω και την προσωπική μου άποψη, γιατί και για ένα λεπτό να συναντούσες τον Μακαριστό, καταλάβαινες αμέσως πως είχες μπροστά σου έναν πεφωτισμένο άνθρωπο.
Τον Χριστόδουλο μας τον γνωρίσαμε ως ομαδόπουλα κι ως ομαδάρχες στις ευλογημένες κατασκηνώσεις της Ι.Μ.Δ. στον Άγιο Λαυρέντιο. Εκεί υπό την σκέπη του Μακαριστού μάθαμε για τον Χριστό, την εκκλησία, την πατρίδα και πήραμε διδάγματα κι αξίες που θα μας συντροφεύουν μέχρι το τέλος της ζωής μας. Ως ομαδόπουλο θυμάμαι τον Χριστόδουλο μας να μας συντροφεύει στο μεσημεριανό γεύμα και να κάθεται για ώρες να μας λέει ανέκδοτα, ώστε να δημιουργείται μια ευχάριστη ατμόσφαιρα, ενώ εμβόλιμα μας έδινε και χρήσιμες πατερικές συμβουλές.
Μετά από χρόνια κατάλαβα, γιατί αυτός ο ξεχωριστός άνθρωπος είχε συνέχεια ένα χαμόγελο στα χείλη. Ήθελε πάντα όλοι να βλέπουν το γλυκύ πρόσωπο της εκκλησίας, που συγχωρά, που αγκαλιάζει και φροντίζει όλα τα παιδιά της. Πώς να μην ασφυκτιούν μετά οι ναοί από νεολαία, όταν μιλούσε ο Χριστόδουλος; Ήταν ικανός να κάνει τον «διασκεδαστή» για ώρες μόνο και μόνο για να σου πει έναν διδακτικό λόγο που θα σε οδηγήσει στην σωτηρία την ψυχής. Εξάλλου, το ήξερε πολύ καλά -όπως λέει και η παραβολή με τον άνεμο και με τον ήλιο- πως με τις θερμές ακτίνες του ήλιου βγάζει την κάπα του ο βοσκός κι όχι με τον δυνατό και κρύο άνεμο.
Βέβαια, αυτό δεν σήμαινε πως δεν ήταν αυστηρός με τους εχθρούς του Έθνους και της εκκλησίας και πάντα μάχοταν μέχρι τελευταίας ρανίδας για τα δίκαιά μας. Όπως και το έκανε…
Θα κλείσω με μια δεύτερη προσωπική εμπειριά πάλι από τις κατασκηνώσεις του Αγίου Λαυρεντίου. Κάποια στιγμή πήγαμε ως ομαδάρχες να τον υποδεχτούμε στην πύλη μαζί με τους ιερείς. Όλοι θέλαμε να κάνουμε καλή εντύπωση στον πνευματικό μας πατέρα και τον υποδεχτήκαμε με αγάπη, φιλώντας του το χέρι και λέγοντάς του: «Καλώς ήρθατε, Σεβασμιώτατε»! Όταν έφτασε δίπλα μου από τον αυθορμητισμό της νιότης του είπα: «Καλώς ήρθες, Πάτερ». Αμέσως κάποιοι «δαγκώθηκαν» δίπλα μου για το λεκτικό αυτό ατόπημα της λάθος προσφώνησης, αλλά ο Χριστόδουλος μας χαμογέλασε πλατιά, με χτύπησε στην πλάτη και μου είπε: «Καλώς σας βρήκα».
Δεν τον ενδιέφεραν τα αξιώματα και οι… τεμενάδες. Το μόνο που ήθελε ήταν να είναι πάντα ο πνευματικός μας πατέρας που θα μας οδηγήσει μακριά από την αμαρτία και στην σωτηρία, ακουλουθώντας τον δυσβάσταχτο δρόμο της αρετής και της ανδρείας.
Χριστόδουλε μας, μας λείπεις, αλλά είμαι σίγουρος ότι κι από εκεί ψηλά μας καθοδηγείς κι ακόμα μας προστατεύεις!
Θεόδωρος – Νεκτάριος Ζούμπος
ΠΗΓΗ: http://www.pentapostagma.gr/2012/01/blog-post_4566.html#ixzz1kyIAtgCE
Συγχώρα τους Γέρο! Ου γαρ οίδασι τι ποιούσι…
Μόνο θλίψη και κατήφεια μπορεί να προκαλέσει η είδηση από το Ναύπλιο όπου άγνωστοι αποπειράθηκαν να κλέψουν το κανόνι του αγάλματος του Θεόδωρου Κολοκοτρώνη από την ομώνυμη πλατεία. Εύχομαι οι δράστες να είναι αλλοδαποί, από τους γνωστούς εχθρούς του έθνους που λυμαίνονται τα τελευταία χρόνια τον τόπο μας.Προσωπικά, δεν μπορώ να δεχτώ πως μπορεί να κυλάει αίμα ελληνικό, περήφανο κι ηρωικό σε αυτά τα αποβράσματα που θέλησαν να βεβηλώσουν την μνήμη ενός από τους μεγαλύτερους Έλληνες οπλαρχηγούς. Έναν ακούραστο πολεμιστή που έδωσε στην κυριολεξία και την τελευταία ρανίδα του αίματός του για την ελευθερία της πατρίδας και του Χριστού την Πίστη την Αγία, για να μπορούμε εμείς τώρα να μιλάμε και να γράφουμε ελληνικά. Κι όλα αυτά τα έκανε για μια πατρίδα που τον κέρασε απλόχερα το πικρό ποτήρι της αχαριστίας.
Ο Θεόδωρος Κολοκοτρώνης όμως ποτέ δεν παραπονέθηκε για τα δεινά που του πρόσφερε η Ελλάδα ούτε ζήτησε κάποιο αντίτιμο για την μεγαλειώδη προσφορά του. Ό,τι έκανε το έπραξε για την ψυχή του και για όλους εμάς που θα πρέπει να τον μνημονεύουμε ως έναν άγιο του Έθνους μας στις προσευχές μας. Σήμερα η έλλειψη τέτοιων ηρώων είναι εμφανής όσο ποτέ, καθώς ο τόπος μας έχει ανάγκη από άνδρες, με όλη την σημασία της λέξης, να τραβήξουν μπροστά και να θυσιάσουν την βόλεψή τους για το καλό όλων. Να βγάλουν τον ναρκωμένο ελληνικό λαό από το λήθαργο και να αποτινάξουν, ξεκινώντας μια δεύτερη επανάσταση, τον ξενόφερτο τροϊκανό ζυγό που πέρα από εισοδήματα απομυζεί και την εθνική μας κυριαρχία.
Κι όμως, αντί να έχουμε τον Γέρο του Μοριά παράδειγμα κι εικονοστάσι, αντί να προσπαθήσουμε να διδαχθούμε από την ιστορία του και να βρούμε τους πολιτικούς αυτούς άντρες, τους κοινωνικούς ταγούς που κινούνται στα βήματα του και να τους ακολουθήσουμε, τι κάνουμε; Συνεχίζουμε την αχαριστία, βεβηλώνοντας την μνήμη του.
Μπορεί να μην ήμασταν εμείς αυτοί που πήγαμε να λερώσουμε το μνημείο του, αλλά φταίμε κι εμείς που εκθρέψαμε στην κοινωνία αυτά τα τέρατα (ντόπιους ή αλλοδαπούς) που δεν σέβονται ούτε ιερό ούτε όσιο και δεν προστατέψαμε την ιστορία μας. Συγχώρα τους Γέρο! Ου γαρ οίδασι τι ποιούσι…
Greek History X
Δεν νομίζω να υπάρχει άνθρωπος που να μην έχει δει την ταινία με τον Έντουαρντ Νόρτον «American History X». Το φιλμ διαπραγματεύεται την μισαλλοδοξία, τον φυλετισμό και τον κύκλο της βίας που διαρκώς αναμοχλεύεται στην πολυπολιτισμική κοινωνία των ΗΠΑ.
Η διαχείριση και διάδοση της ιστορίας ήταν πάντοτε ένα κομβικό σημείο για όλα τα καθεστώτα. Πάντοτε γράφοταν η ιστορία των νικητών και μέσα από αυτήν διασφαλίζοταν η συνέχεια του εκάστοτε καθεστώτος. Στην καταρρέσουσα Ελλάδα που έχει σχεδόν γίνει αναγκαιότητα η εξασφάλιση των «προς το ζην», η γνώση της εληνικής ιστορίας περνά σε δεύτερη μοίρα. Αν όλοι οι συμπολίτες μας γνώριζαν καλά τα ανδραγαθήματα των προγόνων μας, την ηρωϊκή τους διάθεση απέναντι σε οποιονδήποτε επιβουλεύεται την πατρίδα μας και την αλληλεγγύη που έδειχναν, σίγουρα θα είχαν μια διαφορετική στάση, πιο ισχυρή κι αποφασιστική, απέναντι σε όλους αυτούς που καταδυναστεύουν τις ζωές μας.
Κάποιοι, όμως, θέλουν η νεολαία μας να μην έχει αυτά τα μαρτυρικά παραδείγματα, να μην ξεχωρίζει την ήρα από το στάρι, αλλά να καταναλώνει την άνοστη ιστορική σούπα, ένα συνοθύλευμα, απαύγασμα των οποίων είναι οι άσχετες χολυγουντιανές ταινίες. Λογικό είναι μετά κάποιοι να πιστεύουν πως οι Σλαβοσκοπιανοί είναι απόγονοι των αρχαίων Μακεδόνων και του Μεγάλου Αλεξάνδρου.
Πιστοί στο ραντεβού τους με την… ανιστορία, παραμένουν κύκλοι των αναρχικών στο Nosostros στα Εξάρχεια. Μετά την ενημέρωση για την «Οθωμανική αυτοκρατορία και τις τραγικές συνέπειες για τους κατοίκους της συνέπειες της κατάρρευσής της!» από τον πράκτορα των Τούρκων που προσβλέπει στην απόσχιση της Δυτικής Θράκης, Αμπντουχαλίλ Ντέντε, την Πέμπτη 26 Ιανουαρίου έρχεται νέα… διαφώτιση. «Η ιστορία της Ελλάδας από εβραϊκή σκοπιά»! 
Μήπως οι αναρχοδιαφωτιστές να ξεκινήσουν τα ιστορικά μαθήματα από την Ιστορία του Ισραήλ από Παλαιστινιακή σκοπιά; Γιατί νομίζω ότι αυτό θα είχε μεγαλύτερο ενδιαφέρον… Αντί να δούμε την ελληνική ιστορία από την εθνική κι ορθόδοξη χριστιανική σκοπιά πρώτα, να διδαχθούμε από τα περήφανα παραδείγματα του παρελθόντος, κάποιοι θέλουν να… παραμορφώσουν τους Έλληνες με ανακρίβειες, μισαλλοδοξία και αποσχιστικές τάσεις διάτρησης του ελληνικού κοινωνικού ιστού. Την παιδεία, την ιστορία και τα μάτια μας!
«Γι’ αυτά τα μάρμαρα επολεμήσαμε» έλεγε ο… αναλφάβητος στρατηγός Γιάννης Μακρυγιάννης και δεν χρειάστηκε κανένα κύκλο αυτομόρφωσης για να είναι σοφός, ήρωας, πιστός κι Έλληνας!
Θεόδωρος – Νεκτάριος Ζούμπος
ΠΗΓΗ: http://www.pentapostagma.gr/2012/01/greek-history-x.html#ixzz1kVvlRbEA
Μου χρωστάς, δεν σου χρωστάω…
Το συγκεκριμένο ρεφρενάκι από το γνωστό τραγούδι του Φίλιππου Νικολάου κοντεύει να γίνει ο εθνικός ύμνος των δοκιμαζόμενων Ελλήνων που στενάζουν κάτω από τα ασφυκτικά οικονομικά μέτρα της τρόικας (εσωτερικού κι εξωτερικού). Ο ελληνικός λαός έχει μείνει άναυδος από την λαίλαπα που έχουν εξαπολύσει οι ντόπιοι και οι διεθνείς τοκογλύφοι σε σημείο που οι περισσότεροι συμπολίτες μας να έχουν φτάσει στα όρια της εξαθλίωσης. Το χειρότερο είναι πως το βαρέλι φαίνεται να μην έχει πάτο και το οικονομικό επιτελείο ζητά συνεχώς νέα μέτρα από τους νεόπτωχους Έλληνες, λες και θέλουν να μας οδηγήσουν στην εξαφάνιση.
Από την άλλη, πρόσφατα το Υπουργείο Οικονομικών δημοσίευσε την λίστα με τους μεγαλοφειλέτες του ελληνικού δημοσίου. Σε αυτήν περιλαμβάνονται 4.151 ονόματα εκ των οποίων οι 30 χρωστούν πάνω από 50 εκατομμύρια ευρώ, ενώ οι υπόλοιποι οφείλουν από 1 έως 50 εκατ. ευρώ. Οι 15 πρώτοι οφείλουν πάνω από 100 εκατομμύρια ευρώ. Άλλοι 15 έχουν οφειλές από 50 ως 100 εκατομμύρια ευρώ, που αθροίζονται σε 916 εκατομμύρια ευρώ.Χρέη 25-50 εκατομμυρίων ευρώ παρουσιάζουν 64 υπόχρεοι και η συνολική οφειλή ξεπερνά τα 2,2 δισεκατομμύρια ευρώ. Στα 10 έως 25 εκατομμύρια χρεών εντοπίζονται 182 μεγαλοφειλέτες με σύνολο οφειλής σχεδόν 2,9 δισεκατομμύρια ευρώ. Τα περισσότερα χρωστούν οι κακοπληρωτές που οφείλουν από 1 ως 10 εκατομμύρια ευρώ, καθώς είναι 1.467 και τα χρέη τους αθροιστικά αγγίζουν τα 4,5 δισεκατομμύρια ευρώ. Η μεγαλύτερη ομάδα είναι αυτή που χρωστούν από 150.000 ευρώ ως 1 εκατομμύριο ευρώ και είναι συνολικά 2.408 υπόχρεοι με την συνολική οφειλή να αγγίζει τα 1,2 δισεκατομμύρια ευρώ. Όποιος θέλει πραγματικά να «χαζέψει», ας ρίξει μια ματιά εδώ: (http://www.gsis.gr/debtors/fp.html).
Ποιοι είναι όλοι αυτοί; Γιατί το κράτος δεν εισπράττει πρώτα από αυτούς και μετά – αν χρειαστεί- ας κόψει μισθούς και συντάξεις. Έτσι κι αλλιώς οι μειώσεις αυτές το μόνο που κάνουν είναι να συνεισφέρουν στην αδρανοποίηση της ελληνικής οικονομίας και να βουλιάζουμε όλοι μαζί.
Το εντυπωσιακό με τους μεγαλοφειλέτες του Δημοσίου πέραν από το γεγονός ότι αν γίνει επιτέλους η είσπραξη, θα πάρουμε μια μεγάλη ανάσα, είναι ότι πολλοί από αυτούς είναι αλλοδαποί! Δεν θέλω να αναφερθώ σε συγκεκριμένα ονόματα, αλλά αν κάνετε τον κόπο κι ανοίξετε το αρχείο θα διαπιστώσετε πολλά ξένα ονόματα. Δυστυχώς, το κράτος έχει γίνει κι επίσημα… Μπάστε σκύλοι αλέστε!
Θοδωρής Ζούμπος
ΠΗΓΗ: http://www.pentapostagma.gr/2012/01/blog-post_7281.html#ixzz1kOZbzEEy
Ομορφάαααααντρες μου!
Ευτυχώς που υπάρχουν ακόμα θεσμοί σε αυτόν τον τόπο, όπως το κομμάτι της ελληνικής αστυνομίας και της διώξης του ηλεκτρονικού εγκλήματος που ασχολείται με την παιδική πορνογραφία. Μετά το σίχαμα, τον Νικόλαο Σειραγάκη από το Ρέθυμνο, μάθαμε κι άλλα ονόματα από «μπουμπούκια» που αναζητούν επίδομα αναπηρίας ως παιδεραστές. Θα πάρουν… Τα @#*! μου!
Για να μην τους ξεχάσουμε, συνελήφθησαν οι κάτωθι: Μιχαϊλίδη Μιχαήλ του Χαράλαμπου και της Ειρήνης, που γεννήθηκε το 1945 στον Πειραιά, συνταξιούχο. Δουλκερίδη Χρήστο του Φωτίου και της Μαρίας, που γεννήθηκε το 1982 στο Μαρούσι, φοιτητή. Βασιλείου Βασίλειο του Δημοσθένη και της Σοφίας, που γεννήθηκε το 1961 στην Αθήνα, οδηγό σχολικού λεωφορείου. Δανιήλ Κωνσταντίνος του Ευστρατίου και της Αθανασίας, που γεννήθηκε το 1982 στην Αθήνα, ιδιωτικό υπάλληλο. Ίτσιο Απόστολο του Σωτηρίου και της Αθανασίας, που γεννήθηκε το 1977 στη Θεσσαλονίκη, επιχειρηματία. Μουστάκη Θεόδωρο του Δημητρίου και της Σεβάσμιας, που γεννήθηκε το 1959 στην Αθήνα, επιχειρηματία. Giller Τardy του Gaston και της Genevieve , που γεννήθηκε στη Γαλλία το 1947, τέως διπλωματικό υπάλληλο. Χονδρογιάνη Γεώργιο του Κωνσταντίνου και της Ειρήνης, που γεννήθηκε το 1965 στο Ηράκλειο Κρήτης, Αξιωματικό της Πολεμικής Αεροπορίας. Πατέλη Δημήτριο του Κωνσταντίνου και της Ζαχαρένιας, που γεννήθηκε το 1973, άεργο.
ΟΜΟΡΦΑΑΝΤΡΕΣ ΜΟΥ!!!! Θα καλοπεράσετε πίσω από τα σίδερα! Έτσι για να πάρετε μια γεύση από τις ανωμαλίες σας. Κι όταν με το κακό αποφυλακιστείτε, πάλι σταμπαρισμένους θα σας έχουμε…
Για 30 αργύρια…
Τον τελευταίο καιρό ένα νέο φαινόμενο βρίσκεται σε έξαρση στην ελληνική κοινωνία κι αυτό δεν είναι άλλο από την αγορά χρυσού. Λόγω της ασφυκτικής οικονομικής κατάστασης, της ανέχειας και της κοινωνικής κατάρρευσης ολοένα και περισσότεροι συμπολίτες μας βρίσκονται στην δυσχερή θέση να εξαργυρώνουν τα τιμαλφή τους, κυρίως βέρες και χρυσαφικά συναισθηματικής αξίας, ώστε να μπορούν να αντεπεξέρχονται στις υποχρεώσεις. Εξάλλου, όταν η ανάγκη είναι μεγάλη, ιδιαίτερα όταν έχεις οικογένεια, οι συναισθηματισμοί πάνε περίπατο… Την συγκεκριμένη οικονομικοκοινωνική κατάσταση εκμεταλλεύονται εταιρείες αγοράς χρυσού, οι οποίες ανοίγουν πια γραφεία σε κάθε γειτονιά της Αθήνας και των λοιπών μεγαλουπόλεων. Οι εκπρόσωποί τους, ως άλλοι μαυραγορίτες μιας άλλης εποχής, εξαργυρώνουν για… 30 αργύρια την ιστορία και τις αναμνήσεις των δοκιμαζόμενων ελληνικών οικογενειών.
Πρόσφατα πέρασα έξω από ένα τέτοιου είδους γραφείο «οικονομικών εξυπηρετήσεων» και το θέαμα που αντίκρισα με την πρώτη ματιά ήταν θλιβερό. Μες στο γραφείο ήταν μια μάνα με το μικρό χαρούμενο κοριτσάκι της, που ευτυχώς δεν συνειδητοποιούσε τι γινόταν και χοροπηδούσε ξένοιαστα. Έξω από το γραφείο στεκόταν ένας άνδρας, πιθανότατα ο πατέρας, σκυθρωπός με ένα τσιγάρο στο χέρι. Η σκηνή, αν και δεν περιείχε κάτι σοκαριστικό, ήταν εξόχως καταθλιπτική. Είναι τραγικό να συνειδητοποιείς ότι δίπλα σου βρίσκονται έντιμοι άνθρωποι που αγγίζουν τα όρια της εξαθλίωσης. Και δυστυχώς κάποιοι συνάνθρωποί μας εκμεταλλεύονται τον ανθρώπινο πόνο και τον μετατρέπουν σε χρήμα προς όφελός τους.
Η μόνη απάντηση που μπορεί να δοθεί σε αυτά τα φαινόμενα κοινωνικής παθογένειας είναι η αλληλεγγύη. Η γνήσια χριστιανική αλληλεγγύη που θα αγκαλιάσει τους δοκιμαζόμενους συνανθρώπους μας και θα τους κρατήσει μακριά από τα νύχια των όρνεων που περιμένουν να αρπάξουν ως ενέχυρο με τοκογλυφία τις αναμνήσεις τους. Δεν είναι τόσο τα άψυχα αντικείμενα, αλλά αυτά που πρεσβεύουν για τον κάθε άνθρωπο, το ιερό μυστήριο του γάμου, τους προγόνους τους ή μια ευτυχισμένη στιγμή. Όλα αυτά χάνονται στο βωμό της οικονομικής κρίσης και κάποια στιγμή αυτό πρέπει να σταματήσει. Η ανθρώπινη αξιοπρέπεια δεν έχει τιμή!
Θοδωρής Ζούμπος
O tempora, o mores!
Σε μερικούς μπορεί το άκουσμα της είδησης να προκάλεσε γέλιο, αλλά σε μένα έφερε θλίψη κι απόγνωση για την κατάντια της πατρίδας μας. Η εθνική… πορνοστάρ, Τζούλια Αλεξανδράτου ανακοίνωσε από την Κύπρο πως αποφάσισε να ιδρύσει κόμμα και να διεκδικήσει την ψήφο των Ελλήνων. Όπως «αποκάλυψε» αυτό το κορίτσι που έχει χάσει πια κάθε επαφή με την πραγματικότητα: «Τώρα θα δείτε σε λίγους μήνες… Ετοιμάζω ένα νέο κόμμα και είναι η πρώτη φορά που το λέω στο site σας, ούτε στην Ελλάδα το έχω πει… και σκέφτομαι πολύ σοβαρά όχι να κάνω ένα κόμμα για να λέω κάνω ένα κόμμα, αλλά ίσως είναι μια πρωτοποριακή κίνηση. Ίσως και ο κόσμος από αντίδραση και μόνο, ποτέ δεν ξέρεις, να με ψηφίσει. Ο κόσμος έχει αγανακτήσει με την πολιτική κατάσταση του τόπου μας και από όλη αυτή την κατρακύλα που επικρατεί στην Ελλάδα και, αντί να καθόμαστε με σταυρωμένα χέρια και να περιμένουμε το χειρότερο, ας δούμε και μια άλλη πλευρά ή ας κάνουμε και μια άλλη κίνηση, που ίσως καλυτερέψουν τα πράγματα. Ποτέ δεν ξέρεις».
Ειλικρινά ποιος πιστεύει πως η Τζούλια μπορεί να βγάλει την χώρα από το ηθικό και οικονομικοκοινωνικό τέλμα; Πως; Με φιλήδονα κι αισχρά θεάματα όπως έκανε η Τσιτσιολίνα στην Ιταλία; Αυτό λείπει δηλαδή από τον πολιτικό στίβο του τόπου; Ένα παραστρατημένο κορίτσι βουτηγμένο στην λαγνεία;
Αυτό δυστυχώς δείχνει το έσχατο σημείο σήψης που έχει πέσει η Ελλάδα, στην οποία δεν προβάλλονται πια οι πνευματικοί κι ενάρετοι άνθρωποι, αλλά οι… Τζούλιες. Μήπως οι πολιτικοί μας έχουν ξεπουληθεί κι αυτοί κι εκπορνεύουν τις τύχες του λαού μας που η είσοδος της Αλεξανδράτου στην Βουλή θα είναι και η τυπική επιβεβαίωση; Η απέχθεια των πολιτών συλλήβδην προς τον πολιτικό κόσμο έχει φτάσει σε τέτοιο σημείο που κάποιοι μέχρι και αυτό μπορεί να κάνουν: Να ψηφίσουν την Τζούλια Αλεξανδράτου! Πού είναι άραγε ο πάτος του βαρελιού; O tempora, o mores…
ΠΗΓΗ: http://www.pentapostagma.gr/2012/01/o-tempora-o-mores.html#ixzz1joppQlFI
Ελληνική νεολαία σε απόγνωση
Η οικονομική κρίση, η ανέχεια, η διαρκώς αυξανόμενη ανεργία, αλλά και ο βομβαρδισμός από τα ΜΜΕ με δυσάρεστες κι απαισιόδοξες ειδήσεις έχει οδηγήσει την ελληνική κοινωνία σε μια μαζική κατάθλιψη. Η εποχή που στον δρόμο έβλεπες κόσμο να χαμογελάει, να κάνει πλάκα, να χαμογελάει ή πολύ απλά να λέει μια ζεστή «καλημέρα» έχει περάσει ανεπιστρεπτί.Ο ελληνικός λαόςπου ήταν από την φύση του ένας από τους πιο σκληραγωγημένους και πιο αισιόδοξους λαούς, έχει χάσει την θετική του ψυχολογία προ πολλού.
ΠΗΓΗ: http://www.pentapostagma.gr/2012/01/blog-post_7354.html#ixzz1jdai0LdH
Κανένα χαμόγελο, κανένα δάκρυ για τον Κίρο και τον Ραούφ!
Κείμενό μου, όπως δημοσιεύτηκε στο Pentapostagma.gr
Κανένα χαμόγελο, κανένα δάκρυ για τον Κίρο και τον Ραούφ!
Ο νεκρός δεδικαίωται» λένε και δεν πρέπει να ασχολούμαστε με ανθρώπους που δεν είναι πια κοντά μας. Η μάχη (ιδεολογική ή πραγματική) γίνεται με τους ζωντανούς, μ ΄αυτούς που είναι ακόμα όρθιοι στα πόδια τους κι όχι με τους πεσόντες. Οι Έλληνες ανέκαθεν απέδιδαν τιμές στους νεκρούς τους ήρωες, αλλά και τους εχθρούς τους ποτέ δεν τους ατίμαζαν. Η απώλεια ενός ανθρώπου δεν πρέπει να μας φέρνει ποτέ χαρά αλλά ούτε και υπέρμετρο θρήνο. Εξάλλου, όλοι τον ίδιο Κριτή θα έχουμε στην επόμενη ζωή και αυτός θα βάλει στην ζυγαριά τις ψυχές μας. Για όσους έδωσαν την ζωή τους για την πατρίδα και του Χριστού την πίστη την Αγία πρέπουν μόνο τιμές. Ο ελληνικός λαός έχει αποδείξει πως δεν ξεχνά και πάντα τιμά αυτούς που θυσιάστηκαν για τα ιδανικά του έθνους, όπως ο Κολοκοτρώνης, ο Καραϊσκάκης, ο Αθανάσιος Διάκος και μυριάδες άλλοι προγενέστεροι αλλά και πρόσφατοι όπως ο Τάσος Ισαάκ, ο Σολομών Σολομού αλλά και τα τρία παλικάρια των Ιμίων, ο ‘Εκτορας Γιαλοψός, ο Χριστόδουλος Καραθάνασης κι ο Παναγιώτης Βλαχάκης. ΑΘΑΝΑΤΟΙ!
Η μοίρα τα έφερε έτσι που σε σύντομο χρονικό διάστημα έφυγαν από την ζωή και δυο άνθρωποι, πολιτικοί ηγέτες, που έβλαψαν με τις πράξεις τους τον ελληνισμό και τα εθνικά δίκαια. Ο λόγος για τον πρώην πρόεδρο του ψευδοκράτους των Σκοπίων, Κίρο Γκλικόροφ και τον πρώην πρόεδρο του τουρκοκυπριακού ψευδοκράτους, Ραούφ Ντεκτάς. Τα έργα και ημέρες και των δυο, γνωστά και μη εξαιρετέα. Το συγκλονιστικό για τον Σλάβο Γκλικόροφ είναι ότι έτυχε μιας ευτελούς κηδείας, σχεδόν διαπόμπευσης, επειδή σε μια αναλαμπή ειλικρίνειας είχε δηλώσει πως ο λαός που τώρα κατοικεί την «Βαρδάσκα» ουδεμία σχέση έχει με τον Μέγα Αλέξανδρο, αφού είναι Σλάβοι που δεν κατάγονται από τους αρχαίους Μακεδόνες. Ποια θα πρέπει να είναι τα συναισθήματά μας απέναντι σε αυτούς τους εκλιπόντες; Χαρά ή δάκρυ;
Τίποτα από τα δυο. Απλά μνήμη! Δεν πρέπει ποτέ -όπως τιμούμε τους εθνικούς ήρωες- να ξεχάσουμε πως έβλαψαν αυτοί τον ελληνισμό. Τώρα δεν μπορούν να κάνουν κάτι παραπάνω. Κάνουν, όμως οι διάδοχοί τους ο Γκρούεφσκι κι ο Έρογλου. Απέναντι σε αυτούς, λοιπόν η μάχη κι ο αγώνας για τα εθνικά δίκαια.
Η ΜΑΚΕΔΟΝΙΑ ΚΑΙ Η ΚΥΠΡΟΣ ΕΙΝΑΙ ΕΛΛΗΝΙΚΗ!
Θέλω επίδομα: Είμαι… υπουργόφιλος!
Η είδηση δεν είναι καινούρια, αλλά ήθελα κάποιο χρόνο για να την χωνέψω, ώστε να μπορέσω να την σχολιάσω. Πίστευα ότι μετά από την πάροδο κάποιων ημερών θα είμαι πιο νηφάλιος, αλλά τελικά όσο συνειδητοποιώ την γελοιότητα των υπευθύνων που κρατάνε τις τύχες μας στα χέρια τους, τόσο πιο πολύ εξοργίζομαι.
Λοιπόν, δεν είναι αστείο, προβλέπεται επίδομα από το Υπουργείο Υγείας & Κοινωνικής Πρόνοιας, καθώς θεωρείται αναπηρία η σεξουαλική διαστροφή της παιδοφιλίας! Ποιος μαλάκας, ποιος πο…ης, ποιος καρ…ης, ποιο αρχίδι, ποιος ξεκ…ρης, ποιος γαμ…νος, ποιος μπάσταρδος, ποιος που…ας γιος, ποιας σκύλας γέννα, ποιος ανώμαλος, ποιο σίχαμα, ποιο κάθαρμα, ποιος μπινές, ποιο τέρας, ποιο ξερατό σκέφτηκε αυτήν την διάταξη; Γιατί δεν τον κατονομάζετε, γιατί δεν τον δίνετε στον λαό, να δώσει αυτός την λύση που ξέρει; ΤΟΥΣ ΠΡΟΔΟΤΕΣ ΤΟΥΣ ΚΡΕΜΑ!
Θα ήθελα να διαμυνήσω στον αρμόδιο υπουργό πως με όλη την σοβαρότητα που μου έχει μείνει, αιτούμαι επίδομα! Είμαι τζογαδόρος, καθώς πάω στοίχημα ότι στις εκλογές θα φάτε π..τσα μέχρι τα παπούτσα. Ποντάρω στην εκδίκηση του αφυπνισμένου Έλληνα. Επίσης, είμαι πυρομανής, καθώς έχω μια ακατάσχετη επιθυμία να βάλω φωτιά στο μπουρδέλο το Κυνοβούλιο.
Επιπλέον, είμαι κλεπτομανής, αφού θέλω να απαλλοτριώσω πίσω όλα όσα μου έχουν κλέψει τα λαμόγια της μεταπολίτευσης που έχουν το θράσος και ζητούν κι αναδρομικά. Ακόμη, πάσχω από τριχοτιλλομανία, αφού έχω τραβήξει όλα τα εναπομείναντα μαλλιά από το κεφάλι μου, βλέποντας κάθε μέρα τι γίνεται στην πατρίδα μου. Παράλληλα, είμαι επιδειξιομανής, αφού είμαι περήφανος για τους πολιτικούς της χώρας μου και σε κάθε ευκαιρία τους επιδεικνύω το… μεσαίο δάχτυλο κι ενίοτε όλη την παλάμη ανοιχτή! Επίσης, πάσχω από παρενδυμασία, αφού φοράω ό,τι βρω μπροστά μου, ακόμα και της γυναίκας μου. Πού λεφτά για καινούρια;
Τέλος, αιτούμαι το επίδομα, γιατί πολύ απλά δεν είμαι παιδόφιλος, αλλά ΥΠΟΥΡΓΟΦΙΛΟΣ! Κάθε φορά που βλέπω υπουργό (νυν και πρώην, βλέπε Κίμωνα) μου ανεβαίνει η λίμπιντο στο ζενίθ. Όταν βλέπω αυτά τα κουστουμάκια και τους γιακάδες θέλω να τους βάλω κάτω και να τους κάνω τρελό έρωτα. Ένα γα…σι που θα το θυμούνται μια ζωή. Γιατί για τους υπουργούς και γενικότερα για τους πολιτικάντηδες υπάρχει ένα μυστικό. Πρέπει να τους γα…άς από μικρούς. Τώρα όση μούντζα, σφαλιάρα και ροχάλα να φάνε, δεν το καταλαβαίνουν. Νομίζουν πως βρέχει… Δεν πειράζει, κάντε τους έρωτα όπου βρείτε και πάρτε το ανάλογο επίδομα!
Αλλά αν νομίζουν ότι η καβλάντα και το καλαμπαλίκι θα συνεχιστούν για πολύ, πλανώνται πλάνην οικτράν. Αυτά τα νομοσχέδια μόνο τυχαία δεν είναι, αφού έχουν την ψευδαίσθηση πως ο κόσμος δεν έχει ακούσει για τους βολευτές (από καλά πολιτικά τζάκια) που ψαρεύουν αγοράκια στην Κουμουνδούρου. Στην παρούσα φάση όλα αυτά είναι φήμες κι έπεα πτερόεντα. Κάποια στιγμή, όμως, θα αποκτήσουν σάρκα κι οστά, θα βγουν τα πειστήρια στην φόρα (αν υπάρχουν αποδείξεις, ας τα βγάλει ένας με κάκαλα στο φως) και θα έχουν όλοι την τύχη που τους αξίζει. Που ξέρεις ρε παιδεραστή με την γραβάτα; Μπορεί η ζωή να τα φέρει έτσι και να βρεθούμε μαζί στον «ναό της Δημοκρατίας» και να έχω κι εγώ βουλευτική ασυλία. Τότε θα φάει η μύγα σίδερο και το κουνούπι ατσάλι! Γιατί την μοίρα σου την ξέρεις… 
Zoo Boss News 