House of… Trumps

Οι τελευταίες εξελίξεις με την παραπομπή του Προέδρου των ΗΠΑ, Donald Trump με την κατηγορία της προδοσίας και το ενδεχόμενο καθαίρεσής του, θυμίζουν αρκετά τις Βυζαντινές δολοπλοκίες του Kevin Spacey στο «House of Cards».

Στην πολύ επιτυχημένη σειρά ο πανούργος Αντιπρόεδρος των ΗΠΑ ήταν ενορχηστρωτής μιας ανάλογης εκστρατείας λάσπης και δικαστικής δίνης, η οποία τελικά εξανάγκασε τον Πρόεδρο σε παραίτηση και ο Spacey περιχαρής πήρε την θέση του στον Λευκό Οίκο.

Γυρνώντας στην πραγματικότητα μετά την ανακοίνωση της Νάνσι Πελόζι και την διαδικασία «προεδρικής παρενόχλησης» που θα ξεκινήσει, φαντάζει απίθανο πίσω από όλα αυτά να βρίσκεται ο Mike Pence.

Στο παρασκήνιο της παραπομπής Τραμ βρίσκονται οι συνηθισμένοι πολιτικοί του αντίπαλοι (Δημοκρατικοί, ακτιβιστές, George Sorros), οι οποίοι ανεξαρτήτως αποτελέσματος καταφέρνουν ένα ισχυρό πολιτικό πλήγμα στον Τραμπ, αφού ακόμα και αν  δικαιωθεί ή δεν προχωρήσει η παραπομπή, η λάσπη μένει.

Από όλη αυτήν την διαδικασία μακροπρόθεσμα και ο Τραμπ θα βγει κερδισμένος, αφού η παραπομπή δεν είναι δυνατόν να εγκριθεί από την Γερουσία, εκεί όπου οι Ρεπουμπλικάνοι ελέγχουν το Σώμα.

Θα είναι μια πρώτης τάξης ευκαιρία για τον Τραμπ ενόψει και των επικείμενων προεδρικών εκλογών να κορυφώσει την προπαγάνδα του πάνω στον «βρώμικο πόλεμο που δέχεται από τους εχθρούς του Αμερικανικού Έθνους».

Τελικά ο μόνος σίγουρος χαμένος της υπόθεσης φαίνεται να είναι ο Κυριάκος Μητσοτάκης, του οποίου η συνάντηση με τον Αμερικάνο Πρόεδρο ματαιώθηκε. Μια απρόσμενη εξέλιξη που ρίχνει λάδι στην φωτιά για την περιβόητη… καλοτυχία του!

Ναυάγια στους δρόμους του Ζωγράφου (photos)

Τα ναυάγια συναντώνται στον βυθό της θάλασσας, ενίοτε όμως και δίπλα στα πεζοδρόμια! Στους δρόμους του Ζωγράφου, άλλα και σε άλλες γειτονιές της Αθήνας είναι σύνηθες και συνάμα απόκοσμο το θέαμα των αυτοκινήτων που έχουν μετατραπεί σε α-κίνητες αποθήκες.

Πρόκειται για αυτοκίνητα που έχουν εγκαταλειφθεί, παρκαρισμένα για χρόνια στο ίδιο σημείο και τα οποία είναι γεμάτα με τα απομεινάρια μιας ζωής. Κουφάρια αναμνήσεων μιας «κανονικής» ζωής και σπιτικής θαλπωρής που τώρα ο πρωταγωνιστής περιπλανιέται άστεγος στους δρόμους της πόλης.

Στην Ούλωφ Πάλμε θα συναντήσεις τουλάχιστον τρία από αυτά τα ναυάγια της ζωής να σαπίζουν και να σωρεύουν σκουπίδια και μικρόβια για χρόνια, αλλά καμιά «δημοτική αρχή» δεν ενδιαφέρεται. Αφού δεν ενδιαφέρονται για τους συνανθρώπους μας που κοιμούνται στα πεζοδρόμια, θα ενδιαφερθούν για τα απομεινάρια τους;

Επιτέλους, κάποιος ας ενδιαφερθεί!

Ζούμπος Θεόδωρος – Νεκτάριος

Να ΄χα χίλια Μάτ…ιε, εσένα να κοιτάζω!

Το χθεσινό ματς του Ολυμπιακού απέναντι στα «σπιρούνια» της Τότεναμ είχε μια ονειρική εξέλιξη, καθώς οι ερυθρόλευκοι βρέθηκαν από την κόλαση του 0-2 στον παράδεισο του 2-2 και έφτασαν μάλιστα να διεκδικούν με αξιώσεις την νίκη μέχρι το τελευταίο δευτερόλεπτο.

Οι πρωταγωνιστές της ηρωικής ισοπαλίας με αντίπαλο την φιναλίστ του θεσμού στην πρεμιέρα των ομίλων του Champions League ήταν πολλοί: «η διοίκηση, οι παίκτες κι αυτός ο υπέροχος κόσμος» του Καραϊσκάκη που έλεγε κι ο Αλέφαντος. Και φυσικά και ο Πορτογάλος προπονητής, Πέντρο Μαρτίνς που έχει στήσει μια ατσαλένια ομάδα στην οποία έχει εμφυσήσει το πραγματικό DNA του Ολυμπιακού!

Όσο για τους παίκτες που διακρίθηκαν, αυτοί ήταν αρκετοί, καθώς σχεδόν όλοι είχαν μερίδιο στην ηρωική εμφάνιση. Είναι Ζοζέ Σα που έσωσε και πάλι 1-2 σίγουρα γκολ, είναι ο Ποντένσε που έτρεχε σαν διάβολος και σκόραρε, αλλάζοντας την ροή του ματς, είναι ο Μπουχαλάκης και ο Ομάρ που ήταν άριστοι στα αμυντικά τους καθήκοντα, είναι ο κέρβερος Σεμέδο που δεν άφηνε καμία μπάλα να περάσει πίσω του, μα πάνω απ΄ όλα για μένα το Α και Ω της φετινής ομάδας του Ολυμπιακού είναι ο Βαλμπουενά.

Ο Ματιέ έτρεξε, πάσαρε, σούταρε, σκόραρε με το πέναλτυ, εμψύχωνε τους συμπαίκτες του, ξεσήκωνε την κερκίδα και έκανε πολλά άλλα στα 34 του χρόνια. Το σημαντικότερο όμως ήταν ότι 2 λεπτά πριν τον βγάλει με αλλαγή ο Μαρτίνς, ο Βαλμπουενά κάνει τάκλιν στην άκρη του γηπέδου για να κόψει μια επικίνδυνη αγγλική αντεπίθεση.

Απόλυτα προσηλωμένος στον κοινό στόχο της ομάδας, δεν υστέρησε ούτε δευτερόλεπτο. Ένας θρυλικός γερόλυκος που δεν διστάζει να ματώσει την φανέλα για την δόξα του Ολυμπιακού.

Και όπως λέει το τραγούδι: Να ΄χα χίλια Ματ…ιε, εσένα να κοιτάζω!

Ο τελευταίος των… Χριστιανών!

Η υπουργός Παιδείας και Θρησκευμάτων, Νίκη Κεραμέως, έκανε σήμερα δεκτή την απόφαση της Αρχής Προστασίας Δεδομένων Προσωπικού Χαρακτήρα, ώστε να μην αναγράφεται το θρήσκευμα και η ιθαγένεια στα απολυτήρια Λυκείου.

Γιατί δεν κάνει άραγε και το ίδιο στο Υπουργείο, στο οποίο προΐσταται και να μετατραπεί σε υπουργός απρόσωπης Παιδείας και κανενός θρησκεύματος;

Προφανώς η συμμετοχή της κας Κεραμέως στις εργασίες της 67ης ετήσιας συνάντησης της Λέσχης Μπίλντερμπεργκ τον περασμένο Ιούνιο μόνο ως σύμπτωση μπορεί να θεωρηθεί.

Σύμπτωση φυσικά και όχι προφητεία τα λόγια του Μακαριστού Χριστόδουλου: «Αγοράζετε ένα κομμάτι κρέας. Το κομμάτι αυτό είναι ένα στέρεο πράγμα. Όσο και αν το πατήσεις από εδώ ή από εκεί, θα διατηρήσει το σχήμα του. Όταν, όμως, αυτό το κομμάτι κρέας το βάλεις μέσα στην μηχανή του κιμά, από κάτω τι βγαίνει; Βγαίνει κιμάς. Και τον κιμά τον πιάνεις στο χέρι σου και τον κάνεις όπως θέλεις, τον κάνεις σουτζούκι,τον κάνεις κεφτέ… Τι προτιμάτε να είστε; Κρέας ή κιμάς; Μην αφήσετε να σας κάνουν κιμά!«.

Σε μια Πατρίδα, λοιπόν, που στα βόρεια σύνορα της υπάρχει ένα κρατίδιο Σλάβων με το όνομα «Βόρεια Μακεδονία» και απαγορεύεται να δηλώνεις ιθαγένεια και θρησκευτική Πίστη, δημοσιεύω το απολυτήριο μου από το Κλασικό Λύκειο Βόλου.

Μην το προσπερνάτε, είναι συλλεκτικό κομμάτι: Είμαι ένας από τους τελευταίους Χριστιανούς Ορθόδοξους Έλληνες!

ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ ΤΟ http://www.ksipnistere.com ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΝΑΔΗΜΟΣΙΕΥΣΗ:

http://www.ksipnistere.com/2019/09/blog-post_420.html?fbclid=IwAR0qVUxIkbyb1NKbXX3U8NggOR2GwCoR0Nq7ieTmKiPJskYA3Cea9Xam7a8

Time travelling: Is that a photo of electronic cigarette in World War I?

Τα fake news κατακλύζουν το διαδίκτυο και μπορείς να τα βρεις πιο εύκολα κι από ένα κουλούρι στην πλατεία Συντάγματος. Τρανταχτή απόδειξη του γεγονότος η ακόλουθη ψεύτικη είδηση δικής μου παραγωγής.

Παίρνεις μια φωτογραφία ενός στρατιώτη σε χαράκωμα κατά την διάρκεια του πρώτου Παγκοσμίου πολέμου που έχει τρελαθεί από τους βομβαρδισμούς και την σφαγή που εξελίσσεται γύρω του.

Η φωτογραφία είναι αυθεντική (the photo is authentic) και κυκλώνεις κάτι που μοιάζει με σύγχρονο ηλεκτρονικό τσιγάρο (vaporing device).

Αρκεί λοιπόν να διασπείρεις την εν λόγω φωτογραφία στο διαδίκτυο και να γεννήσεις την αμφιβολία: Is that a time traveller laughing his guts out, because he managed to visit a dugout in Europe during World War I? He forgot to hide his e-cigarette from the photo and he is finding that hilarious!

Και το fake news μόλις γεννήθηκε, καθώς χιλιάδες άνθρωποι θα πιστέψουν πως μόλις είδαν ένα αδιαμφισβήτητο ντοκουμέντο ταξιδιού στον χρόνο.

Μια βραδιά στους O.P.A. (vid)

Το Athens Beer Festival έκρυβε χθες μια πολύ όμορφη έκπληξη για εμάς τους φίλους της καλής μουσικής, που μας αρέσει να ακούμε μελωδία, ρυθμό και στίχους και όχι αντιγραμμένα κλεμμένα κακέκτυπα με παραμορφωτές φωνής και «στίχους» ακατάληπτης και ανούσιας βωμολοχίας.

Ο λόγος για τους Opressive People Attack, ένα αγαπημένο συγκρότημα από τα 90’s με πολύ καλή ρυθμική μουσική και ψαγμένο στίχο δεκαετίες μπροστά από την εποχή τους! Ο Γιώργος Γκικοδήμας και η μπάντα του μας ταξίδεψε σε μια εποχή που φαντάζει μακρινή, καθώς η έννοια της μουσικής έχει παρεξηγηθεί, αφού πια ο κάθε στην κυριολεξία τυχάρπαστος ντύνεται καρναβαλίστικα, πιάνει ένα μικρόφωνο και σκούζει, φτύνει, βρίζει, πατάει σε ένα κλεμμένο ρυθμό από το εξωτερικό, κάνει tune up την κακοφωνία του και αυτοανακηρύσσεται καλλιτέχνης!

Στα θετικά του Athens Beer Festival η μεγάλη ποικιλία σε μπύρες και δη στις Ελληνικές (δοκιμάστε την Κρητική «χάρμα» και την Βολιώτικη «Ζήτα»), οι πολύ καλές τιμές, οι λαχταριστές πατάτες, σουβλάκια και τα λουκάνικα, το στήσιμο του χώρου και η άμεση εξυπηρέτηση.

Στα αρνητικά οι τουαλέτες, οι οποίες λόγω… μπύρας χρησιμοποιούνται κατά κόρον και για τις οποίες θα έπρεπε να υπάρχει πρόβλεψη να μην είναι χημικές, αλλά να έχουν τρεχούμενο νερό και να καθαρίζονται συχνά.

Κλείνω με την υπέροχη μουσική των Ο.P.A. και ένα ποτ-πουρί από τις καλύτερες στιγμές τους σε ένα βίντεο δικής μου ερασιτεχνικής παραγωγής. See the fire rising over this land!

Ερασιτέχνης σεφ: Τρίχρωμα λαζάνια με κόκκινη σάλτσα τόνου

Μια από τις πιο εύκολες και αγαπημένες συνταγές είναι τα ζυμαρικά που συνδυάζονται με λαχταριστές σάλτσες. Ιδιαίτερα μάλιστα όταν δημιουργούνται από αγνά υλικά της Μεσσηνιακής γης, το αποτέλεσμα είναι εξαιρετικό!

Πάμε πρώτα να δούμε τα απαραίτητα συστατικά:

• Τρίχρωμα λαζάνια από την «Οικογένεια Πουλόπουλου«
• 2 κρεμμύδια
• 3-4 πράσινες & κόκκινες πιπεριές
• 4-5 τομάτες και τοματίνια
• 2 κονσέρβες τόνο
• Κανέλα, πιπέρι, ρίγανη (το αλάτι δεν είναι απαραίτητο)
• Παρθένο λάδι από την Καλαμάτα

Ξεκινάμε με την παρασκευή της σάλτσας, γιατί τα τρίχρωμα λαζάνια δεν θέλουν τίποτα περισσότερο από ένα 10λεπτο βράσιμο και είναι έτοιμα. Η συνταγή της «Οικογένειας Πουλόπουλου» για τα τρίχρωμα ζυμαρικά (με σπανάκι & πιπεριά Φλωρίνης) είναι παραδοσιακή και αυθεντική και μόνο που χρειάζονται για να γίνουν είναι βραστό νερό!

Αρχικά, καραμελώνουμε τα ψιλοκομμένα κρεμμύδια σε χαμηλή φωτιά με ελάχιστο νερό και λάδι. Προσθέτουμε κανέλα και ένα τοματίνι για να πάρει την γλύκα. Αφού μαραθούν τα κρεμμύδια, προσθέτουμε τις κομμένες πιπεριές μαζί με λίγο πιπέρι.

ΜΥΣΤΙΚΟ ΣΥΣΤΑΤΙΚΟ: Αφού βράσουν οι πιπεριές, προσθέτουμε μια κουταλιά μέλι στην σάλτσα μας που θα της δώσει μια υπέροχη και αυθεντική γλύκα.

Στην συνέχεια ρίχνουμε την ψιλοκομμένη φρέσκια τομάτα και τα τοματίνια (αποφεύγω τα έτοιμα) με λίγη ρίγανη και αφού αυτά χυλώσουν καλά, προσθέτουμε τον τόνο στο τελευταίο στάδιο της παρασκευής. Ο τόνος δεν θέλει πολύ βράσιμο, η σάλτσα μας είναι έτοιμη!

Τα τρίχρωμα λαζάνια μας, όπως προανέφερα, θέλουν μόνο 10 λεπτά βράσιμο και μετά το σούρωμα και το ζεμάτισμα με λίγο ακόμα παρθένο λάδι Καλαμάτας, το πιάτο μας είναι έτοιμο.

Προσωπικά αυτήν την υπέροχη συνταγή, την συνοδεύω με τριμμένη ξηρή μυζήθρα και ένα παγωμένο ποτήρι τσίπουρο με γλυκάνισο. Καλή σας όρεξη!

Αυτή είναι η μοναδική αυθεντική είδηση που θα διαβάσετε σήμερα!

Στην δημοσιογραφία λίγα πράγματα είναι αυθεντικά. Όταν διαδραματίζεται ένα γεγονός, οι ρεπόρτερς – πλην ελαχίστων εξαιρέσεων – μεταφέρουν την είδηση σχεδόν με τον ίδιο τρόπο που την μεταφέρουν και οι συνάδελφοί τους, γι΄ αυτό σχεδόν όλες οι αναφορές μοιάζουν.

Αν δεν βάλεις έναν προσωπικό τόνο, ένα σχόλιο, μια κριτική ή μια ιστορική αναφορά, η είδηση που θα μεταφέρεις στο κοινό είναι κατά πάσα πιθανότητα η ίδια που θα μεταφέρει και ο ανταγωνιστής σου. Αυτό συμβαίνει κυρίως στην έντυπη δημοσιογραφία, στην τηλεόραση και το ραδιόφωνο.

Αυτό όμως που κυριαρχεί στο διαδίκτυο, το μέσον που υποτίθεται δίνει ελευθερία έκφρασης σε όλους και κάνει πράξη την πολυφωνία, ξεπερνά την λογική της «παρόμοιας είδησης». Στα Ελληνικά ενημερωτικά sites επικρατεί ο νόμος της στυγνής αντιγραφής ή αλλιώς του νευρωτικού «copy – paste» .

Οι Ελληνικές ενημερωτικές ιστοσελίδες δεν προσφέρουν καμία απολύτως ενημέρωση, παρά μόνο τυφλή αντιγραφή του ενημερωτικού δελτίου του ΑΠΕ λες και αυτή είναι η θέσφατη και μοναδική αλήθεια. Πολλά περιφερειακά sites μάλιστα δεν κάνουν καν αυτό, αλλά αντιγράφουν το ένα το άλλο σε ένα μανιώδες «clopy – paste».

Η λογική του ελέγχου, της διασταύρωσης, του εμπλουτισμού και του follow up μιας είδησης πάει στην κυριολεξία περίπατο, αφού από την στυγνή αντιγραφή το μόνο που αλλάζει – αν αλλάξει κι αυτό- είναι μόνο η φωτογραφία και ίσως ο τίτλος.

Η δημοσιογραφία απέθανε, ζήτω η… αντιγραφία!

Και αυτή η είδηση σε αυτό εδώ το blog θα είναι από τις ελάχιστες (αν όχι η μοναδική) αυθεντική είδηση που διαβάσατε σήμερα…

Once upon a time… ο Ταραντίνο άξιζε!

(Spoiler Alert). Μετά την παρακολούθηση του «Once Upon a Time… in Hollywood» είναι πια επίσημο: o Quentin Tarantino τα παράτησε! Η τελευταία καλή του ταινία ήταν το «Deathproof» το 2007. Από τότε ακολουθεί μια καθοδική πορεία με βαρετές ταινίες όπως το «Inglourious Basterds», το «Django Unchained» και το «The Hateful Eight» με το «Once Upon a Time… in Hollywood» να πιάνει στην κυριολεξία πάτο!

Βάζω έναν αστερίσκο στο «Django Unchained» ως μια αναλαμπή, αλλά σε κανένα σημείο δεν μπορεί να αγγίξει τα αριστουργήματα «Reservoir Dogs», «Pulp Fiction», «From Dusk till Dawn» και το αξεπέραστο «Kill Bill».

Στο Once Upon a Time… in Hollywood ο Ταραντίνο ανακυκλώνει μοτίβα από προηγούμενες ταινίες, όπως η σκηνή με το φλογοβόλο που θυμίζει πολύ «Inglourious Basterds». Εξαίρεση αποτελεί η σκηνή με τον καουμπόυ Michael Madsen, το οποίο είναι tribute στο «Kill Bill 2».

Κατά τα άλλα η ταινία είναι αργή, παντελώς αδιάφορη, άνευρη και χωρίς σασπένς, το άκρως αντίθετο, δηλαδή, με ό,τι μας έχει συνηθίσει ο Ταραντίνο. Επιχειρεί να δώσει μια ατμόσφαιρα της εποχής με πολλές μουσικές και αργά σταθερά πλάνα, αλλά και αυτά από ένα σημείο και πέρα γίνονται αφόρητα βαρετά.

Για ακόμη μια φορά παρα… βιάζει την ιστορία: στο «Inglourious Basterds» καίει όλη την αφρόκρεμα του Τρίτου Ράιχ μαζί με τον Χίτλερ και τώρα σώζει την γυναίκα του Ρομάν Πολάνσκι, Sharon Tate και το αγέννητο μωρό της από τους μανιακούς χίπιδες του Τσαρς Μάνσον, βάζοντας τον Μπραντ Πιτ να τους ξεπατώσει!

Ίσως για τους Αμερικανούς η ταινία να είναι πιο ενδιαφέρουσα λόγω των ιστορικών αναφορών σε πρόσωπα της εποχής, αλλά δεν νομίζω αυτό να κάνει την διαφορά. Για το παγκόσμιο κοινό η ταινία είναι μια πατάτα!

Δεν χρειάζονται οι γνώμες των κριτικών και των ειδημόνων για να μας πείσουν αν μια ταινία είναι καλή ή όχι. Είναι ξεκάθαρο πως οι καλές κριτικές γίνονται για εμπορικούς λόγους, καθαρά για προώθηση. Το κοινό που λάτρεψε τον Ταραντίνο ξέρει καλύτερα: o Κουέντιν έχει βαρεθεί, ανακυκλώνεται και είναι προβλέψιμος. Εν ολίγοις τα παράτησε και μας μεταφέρει αυτήν την βαρεμάρα στην μεγάλη οθόνη.

Πολλοί θα συμφωνήσουν μαζί μου πως η ταινία που διαδραματιζόταν μέσα στο «Once Upon a Time… in Hollywood», το γουέστερν του Ρικ Ντάλτον, ήταν πιο ενδιαφέρουσα από την ταινία που βλέπαμε.

ΥΓ. Η σκηνή με τον Μπρους Λι πάντως είχε πλάκα!